duvarlar üstüme geliyor bi gittigim market gezmeye gidemiyorum kafeye gidip başkalari gibi kahvemi icemiyorum eşim pazar gunu dahi hep gider arkadaslariyla kahveye bizi evde yanliz birakir kac defa dedim dur evde yada bizide al cikar gezmeye ama bana tek dedigi şey benim canım sıkılıyo seninki canda benimki ne benimde gezmeye hakkım yokmu azda olsa çocukla koca gün evdeyim arkadaşım yok hergun evde temizlik yapiyorum cocukla ilgileniyorum yemek yapiyorum ama takatim kalmadi artik sırtlarım ağırmaya başladı sinir yapmayim diyorum ama durup dururken bile ağlıyorum bugünde kahvaltidan sonra hemen cikti eşim 4 te geldi eve sonrada tv karsisinda oturdu kendimi cok yanliz hissediyorum sanki evde sadece temizlik cocuk gorevi bendeymiş gibi eşime diyorum ki siz erkekler ne kadar rahatsiniz istediginiz zaman cikip geziyosunuz kadinlar evde bana dedigi tabi rahatiz ya anamız agliyo calisirken ya biz ne yapalim evde bitmek bilmeyen işler var neden beni anlamiyorki bu adam neden