Bak benim bi sürü akrabam vefat etti. Ama ben bile çocuklara gülüyorum artık . Ne yapalım hayat bu devam edecek. Eve başsağlığına gelenleri ben teselli eder oldum teselliye ihtiyacım varken. Hayat işte.. Tamam göbek atıp oynamazsın ama devam edecek. Yemek yapıcaz, kıyafet alıcaz, misafir gelicek vs. bi şekilde devam edecek her şey. Nasıl için rahatlıcak ben söyleyim, islama sarılarak. Veren de alan da Allah. Bizim için en hayırlısını bilen o. Gidenler şehit inşallah müminlerse. Kalanlar önemli, onlara destek olucaz elden geldiği kadar. Bi şekilde geçecek. Yeniden kurulacak o sokaklar evet eskisi gibi asla olmayacak ama yeniden ayağa kalkacak insanlar. Artık bizim toparlanmamız lazım, depremi yaşamayanlar olarak. Yaşayanlara destek vermemiz moral olmamız lazım. Çocuklar için gülmemiz, güçlü olmamız, onları güzel yetiştirmemiz lazım. Ben böyle düşünüyorum. Doğrusu başkaysa bilemem, bilen anlatsın bana da.