Aklımdan sacma sapan seyler geciyor artik...

Question

7 senelik evliyim ama eşimle 4 senelikte bi sevgililik dönemimiz olmuştu kısaca gezip tozmak yiyip içmek için yeterince vaktimiz olmuştu.. 1 oğlum var 4.5 yaşında şimdi 2 . Bebeğime hamileyim 5 aylık  . Eşim  sorunlu bi anne babanın olduğu aile ortamında büyümüş sonrasında babası bazi nedenlerden dolayı defalarca cezaevine girip çıktı Eşim çoğu zaman hep ya tek başınaydi yada annesiyle mutlaka sorunları vardı anlatmak istediğim Eşim oğluma şu anda kendi büyüme ve otorite tarzını dayatmaya çalışıyor tabiri caizse çocuk değil robot yetiştirmek istiyor oğlum bana çok düşkün bana sürekli anne demesi biseyler sorması benden biseyler istemesi eşimin gözüne batıyor benimle ilgilenmiyorsun bi muhabbet ettirmiyor diye oğlumuza sürekli bağırıp çağırıyor her konuda üzerinde çok yoğun bi baskısı var ve bende aksine güzellikle yanaşan anlayışlı olmaya çalışan bir anneyim ama artık inanın ne yapacağım nasıl bir yol izleyeceğim şaşırdım daha anlatamadığım  çok çok yorucu ve yıpratıcı şeylerde var ama şimdilik bu kadarını yazabiliyorum sürekli beni suçluyor ikinci olduktan sonra asıl o zaman göreceksin daha çok kıskanacak seni daha çok üzerine gelecek at üzerinden şu çocuğu bu çocuk bu hale geldiyse bütün suçlusu sensin diyor bana sürekli ve ben çocuğuma baskıcı ve otoriter bi tavır sergilemedigim için oğlumun bana ilerde saygısının olmayacağını beni takmayacagini iddia ediyor inanın şaştım kaldım artık ikinci bebegimi başlarda çok aldırmayı düşündüm ama kıyamadım 4.5 yaşındaki oğlumu öldürmekle eşdeğer gibi geldi ama hala daha çok pişmanım hamile kaldığım için ve aklıma hala türlü türlü şeyler geliyor ..

Answer 1

Çocuklara inatla sinirle terslemeyle değil de güzellikle tatlı dille anlatmak doğruyu öğretmek gerekiyor bence yaptığın yanlış değil. Her çocuğun kardeşi olunca farklı bı kişiliğe bürünüyor ama oğlunu sen öyle sen yaptın anlamına gelmez 

Comments

İnanın oğluma emir kipiyle bağırmakla zorbalıkla biseyler yaptırmaya çalıştıkça ters tepiyor ve ben bunu anlatamıyorum inatla çocuğa bu zorbalıklari uyguluyor ve bunun ilerde çok işe yarayacağını parmakla gösterilen edepli saygılı bi cocuk olacağını iddia ediyor ve oğlum zaten bu muamelesinden dolayı babasından kaçıyor benimle sürekli vakit geçirip sohbet etmek isteyince de çocuğu sen tepene çıkarıyorsun sen simartiyosun diye beni suçluyor

Answer 2

zaten esler cocuk hakkinda yorum yapmasa süper olacak onlarin lafları hareketleri daha cok yıpratıyor ikinci bebegin hayirlisiyla doğsun insallah ilki icinde üzüldüm kuzuya babasi onu kiskaniyo gibi

Comments

İnanın artık benimde aklıma geliyor ve dusunemeyeceginiz kadar yoruldum çocuğuma onun gibi davranmıyorum Eşimin dayatmalarıni uygulamıyorum baskı uygulamiyorum diye onun sözünü dinlememekle ve saygisizlikla suçluyor beni

---

nazi kampinda degil cocuk

---

Yemin ederim kendisi büyüdüğü gibi büyütmek istiyor ama ben bu sıkıntıya daha ne kadar katlanabilirim bilmiyorum

Answer 3

Yani bence otorite şart.hem kişiliği hem anne babaya saygı ve ilişkisi bakımında.ama o otorite esininki gibi değil.yani öyle bağırarak çağırarak vs olmaz ki.ters teper.

Ayrıca anne baba aynı şeyleri yapıp söylemediği zamanda da bir işe yaramaz.

Çocukluk çoğu kişide kalıyor galiba böyle.

Benim eşim de otoritede değil de ne bileyim mesela kendi ailesinde düzensiz yetişmiş.

Hiç gece uykusu beslenmesi vs anlamaz.

Uykusunu bölme derim gecenin 3 ünde uyandırır sabaha kadar oyun oynatır abur cubur yedirir.

Ses yapar evde vs.

Daha birçok şey malesef aileden gördüğünü yapıyor 

Biz boşanma aşamasına girecez artık olmaz da,siz bir aile terapisti ne vs gidip bu konuyu da ele alabilirsiniz bence 

Comments

Oğlumun düzeni açısından herseyine dikkat ederim temizliği banyosu yemeği abur cubur saati meyvesi gibi .. dışarıda gezerken markette bisey istediği zaman veya ne biliyim bi oyuncak istediği zaman her istediği hemen önüne koyulan bi cocuk değil evet bi cocuk babadan korkmalı ama babam döver babam kızar diye değil eşim kendisine saygınlık kazanarak değil cocugu kendinden ürküterek otorite sağlıyor ve bunun doğru olduğunu savunuyor nihayetinde bir erkek çocuğu ve hareketli ben çalışıyordum işi bıraktım oğlum kreşe gidiyordu bıraktı  haliyle artık akşama kadar benimle evde ben zaten şu anda tuvaletine kendisi gitmesi için yönlendiriyorum oyuncakla oynaması için oturma odamla yan odamın arası cam kapı şeklinde o kapıyı açıp oğluma oyun odası yaptım hem bizi görsün rahatça oynasın hem bizden bağımsız durabilsin diye.. en basit bir örnek daha vereyim yemek yerken bile sofra bezine bi yemek damlattiginda veya ağzını tam açmayip ağzından bi yemek parçası sofra bezine düştü diye defalarca bağırıyor oğlumuza oyuncak oynarken sessiz ol diye bağırıyor ve çocuğun psikolojisi alt üst oldu artik

---

İşte yanlış yapıyor.ilerde kişilik bozukluğuna kadar bile sebep olabilir yani bu durum.o sebeple destek alması gerek kesinlikle

---

Aynen öyle zaten anksiyete hastası ilaç kullanıyordu birakti tekrar gitmesi için çözüm yolu sunacağım yoksa oğlumu da alıp bir müddet ben evden gideceğim

---

Gözünü biraz korkutman iyi olur bence de.
Valla ben de kara kara düşünüyorum nasıl olacak bu çocuklara ister istemez zarar oluyor malesef.benim de kucuklugum iyi geçmedi ama bazı insanda çok etki kalmıyor nedense sanırım.
Ben de senin gibi özellikle düzeni psikolojisi konusunda hassas davranıyorum.ama çift taraflı hem anne hem baba olmayınca illa bir iz kalıyor gibime geliyor

---

Her insan farkli işte biz yasattiklarimizi yaşatmayalım diyoruz erkeklerde nedense kalıcı bir iz oluyor ama bunun faturasını ne biz ne evlatlarımız ödeyemeyiz