Biraz uzun olacak şimdiden soyliyim bayanlar ve çok değisik şeyler anlatacağım
Nasıl anlatsam ben kendime eşya alamıyorum birşey almaya kalksam hep bi bahaneler ile gecistiriyorum sürekli nette kendime biseyler bakarım bakarım alamam. Hiç doğru duzgun kiyafetim olduğu söylenemez. Eşimin kıyafetleri benimkinin 3-4 katı benimki 2 rafi doldurmaz bile.. Kızlarla gün yapıyoruz düzenli bulusmalarimiz var onlar çok güzel giyiniyor aralarında en bakımsız benim. Onlarla buluşmaya giderken 2 saat ne giysem diye düşünüyorum diyorum bu kez alacağım kendime bi syler olmuyor böyle sonra yine alamıyorum.
Hatta bir keresinde kendime eşofman takımı siparişi verdim eşim şaşırdı ciddi ciddi alacak mısın diye o derece.
20 yaşında aldığım cüzdanı kullanıyorum hala
Eşimin eniştesi cuzdanimi gördü bu ne ya sen gençsin sana yeni cüzdan alalım diye dalga geçti.. Ama ben istemiyorum onu istiyorum.
Bir tane beyaz hirkam vardı arkadaşım vermişti ömrümü onunla geçirebilirdim öyle seviyodum annem birine vermiş çok üzüldüm.
Neden böyle diye oturdum düşündüm.
Annem dedi ki sen çocukken bi battaniyen vardı onunla her yere gider gelirdin onu hiç bırakmazdın.
Şimdi bende bu durumun psikolojik olduğunu düşünüyorum benimsiyorum eşyalarımı birakamiyorum sizce de sebep bu mu vazgecemiyorum benimsediğim şeylerden bir şey almak kendime çok zor geliyor hayır o değil arkadaşlarım param olmadığını düşünüyor sürekli hediyeler veriyorlar onlar durumdan habersiz.
Geçen bi ablam çanta hediye etmek istedi bana sıkıntılar bastı istemiyorum sağol diyorum o da tevazu yapıyorum param yok sanıyor.
Eşimin eniştesi herkese çok yardım etmeyi sever o bana ayakkabı almak istedi onu da istemedim zorla aldı benim bankada param var kimsenin bundan haberi yok param yok alamıyorum sanıyorlar Allahım gulsem mi aglasam mi bilemiyorum ya ben napicam böyle..
Bende öyleyim kız. Okuyunca kendimi gördüm sanki. Valla 16 yaşımda aldığım cüzdanımı kullanıyorum hala şuan 21 yaşındayım. Müsrifliği sevmem tutumlu bi insanım belki ondan. Ama eskimemiş ve hala yepyeni duran sevdiğim kıyafetlerimi neden atıyım yada başkasına vereyim ki. Bide ben 15 16 yaşımda aldığım kıyafetlerimin içine hala girebiliyorum. Kıyafet manyağı bi insan değilim. Bende netten bakarım ams almam. Bazen çarşı pazarda çok beğenirim öyle alırım. Benim mutfak eşyalarına merakım var. Mutfakta eksiğim olmasına dayanamıyorum hemen alırım onları. Eşimde alışmaya başlıyor artık bişey isteme huyum yok böyle gelmişim böyle gidecem herhalde
Hesap numarası yazıyorum sen bana gönder bak nasıl yenilir para sana göstereyim yani sadecee senin için yanlış anlama
Bende oyleyiz bourre gittimde cok dusuniyorum yanimda kisiyide bunaltiyorum sonra yok almicam oluyor ve ben kulandim seyi kolay kolay eskimez. Kiyafetde oyle eskimez atamiyorumda annem bana cingen demisti bi ara cok esyam var eskimiyorda guzel seyler aldinmi ve alisveris yaptinda mutlu oluyorsun gun gelsede sunu giysem oluyor
Allahım ya rabbim kız bu ne böyle kefenin cebi yok bacım ye iç gez toz parayla
Benimde eşim öyle. Adama hic birşey aldiramiyorum gecen carsida geziyoruz vitrinde kazaklar vardı aa askim bak tam sana goreler bi bakalimmi dedim gerek yok askim. Dolabina bak dogru bisiy yok gecen dedim bu pantolonu atayim eskimis yeni aliriz dedim arttırmadı. Cüzdanı çok eskimiş yırtılmış yenile diyorum almiyo en sonunda aldirttim 1 buçuk yilda bi cuzdan aldı kendine çok şükür ama bitek kiyafette deil ev eşyası da ayni sekilde bisiy bozuluyor yada kullanılmıyor kalabalik bende hic sevmem atarim. Atma biseyi lazim olur diyo ketıl bozuldu aticaktim geldi askim atma he diyo bende muzeyemi koycaz dedim manyak yaa icinden rezidansini alayimda diyo bende artık caktirmadan hiç sormadan atiyorum. Camasir makinesini yeniledik eskisi kapi onunde duruyor versene hurdaya diyom onu bile veremiyor deliriciiim
1,487,122 soru
24,311,330 cevap
344,752 kullanıcı
Lütfen şikayet nedeninizi seçin:
Yüklemek için tıklayın