bu 2 sene gerçekten bana oldu bir ömür ben böyle bir çocuk hiç görmedim sebepsiz yere ağlar bi yere gidip kalmak hayal oldu resmen bana misafir gelse ayrı bir dert ne yapicagimi bilmiyorum artık akşam olur uyumaz saatlerce evin içinde avazı çıktığı kadar ağlar sanki etlerini koparıyoruz o derece sabah olur yine aynı otur derim ağlar yapma derim ağlar artik o.sursam ağlar durumda bunalım geçiricem 2 yaşında ama inanın ki bana kan kusturdu çarşıya gezmeye çıkıncada öyle ya kendi yürümek ister onca kalabalığın trafiğin içinde elini tutsam ağlar kendini yerlere atar bütün herkes durup bize bakar sanki açıkta bişey görmüşler gibi gezmek haram oldu bana bu kızla bazen diyorum ki keşke olmasaydı evet belki çok büyük günah bu dediğim ama artık kaldıramıyorum akşamları oturup çay dahi içemez oldum geçen akşam mutfakta kakaolu süt içerken ne ara içeri gittiyse gitmiş salondaki duvarları halıyı hep süt yapmış benim kocam olcak insanda oturuyo televizyon karşısında bilmiyorum belki fazla yardım almadığım içindir tüm bu sitemlerim ama gerçekten bunalım geçiricem artık iyi anne değilim belkide tüm sebep bu çok çaresizim artık