Benim çok sevdiğim yakın bir arkadaşım geliyor normalde aynı şehirde oturuyorduk. Sonra onlar taşındı ve 1 yıldan sonra ziyarete gelecek. Bu duruma hem çok üzüldüm hemde çok seviniyorum.
Uzuldugum nokta ben evliyim kaynanam biraz farklı düşüncede evli kizin evine bekar arkadaş gelmezmis eşini elinden alırmış cart curt laf edip morelimi bozuyor. Benim eşim sadece pazar evde. Hafta içi cumartesi de dâhil akşam 8 sabah 9 çalışıyor. Arkadaşım gelince sadece hoşgeldin der bizimle yemek yer sonra geçer uyur yani bizimle oturmaz bile. Ben dinleneceğim siz keyfinize bakın der. Ama kaynanam hala anlamıyor ki arkadaşım eşimle samimi degildir acaip çekinir.
Diğer uzlduugm bir nokta da maddi durum. Arkadaşım gelince artık gezeriz evde oturcak halimiz yok dedi. Allah şahid kızımın bezi ve pazar parası dışında cebimde para yok. Eşimin araba borcu var . Ondan para isteyemiyorum. Ben arkadasimi kırmak istemiyrm ama cikip gezemem de. Sonuçta uzaktan gelmiş hesap ödetmek yada gezdiği yerin parasını kendisinin ödemesi de saçma olur. Ki istanbul pahalılığı hayat şartları hemen hemen biliyorsunuz. Ona bu durumu da açamadım yanlış anlamaz ama benim durumumun bu yönde olmasına üzülür biliyorum. Bana dua edinde hep yağmur yağsın en azinds bir yere gidemeyiz evimde de en güzel skeilde zaten ağırlarım. Imkanlarimca yapabildigimce.