Geçtiğimiz günler kimyasal gebelik geçirdim ve psikolojik olarak çok etkilendim. Eşim fiziken yanımdaydı ama manen yanımda değildi. Bana iyi davranıp destek olacağı yerde sert durdu karşımda mesafeli oldu. Sonra ben ona sana ihtiyacım var sarılman yanımda olmana ihtiyacım var dedim o da arkasını döndü. Sonra da açıkça söyledim ona bu yaptığını asla unutmam bana zor zamanımda arkanı döndün yanımda olmadın dedim. Bana haklısın dedi güzel de bir mektup yazdı. Unutmadım ama affettim. Neyse son günlerde de dalgınım ve unutkanım eşim son 10 gündür normalde yapmayacağın şeyleri yapıyorsun neden böylesin deyince bende olumsuz bir durum yaşadım onun etkisindeyim ve ovulasyon testi yapıyorum süreç benim için devam ediyor. Sen de bu süreçte görmeyiver hoş karşıla dedim eşimde işi yokuşa sürdükçe ben sinirlendim. Eşime bu durumu kalkıp 2 - 3 ay sonra benim önüme getirme dedim. Eşimde sen olmayan şeyler için kendini dolduruyorsun geçen yılda böyle yaptın deyince bende işte dediğim tam olarak buydu dedim. 10 günlük dalgınlığımı sen yüzüme vurman koz olarak kullanman. Hep böyle yapıyor bana yaa 10 gün iyi olsam 1 gün kötü olsam hemen o 1 günü 10 güne bedel eder. Sizde bu durumu yaşıyor musunuz