Merhaba kızlar. Yakın zamanda eşimin amcasını kaybettik. Eşim de oğlumuza amcamin adını koyalım mi diye sordu. Benim de hayalim hep 2 isim koymaktı. Tek başına mi yoksa yanında farklı bir isimle mi diye sordum. Amcamizin isminin yanında ikinci isim istediğimi söyledim. Tabi bunlar sadece isim düşünme sırasında konuştuğumuz şeylerdi. Hatta bir ara eşimin ailesi ve annem kardeşim hep bir aradayken acaba nasıl olur diye onlara da sorduk, fikirlerini almak için.olabilir falan dediler hatta, kaldı öyle . Neyse aradan iki gün geçti geçmedi eşimin ailesinden birinin evinde gündüz toplandık, kadınlar olarak. Ben en son gittim evim uzaktı. İçeri girer girmez vefat eden amcanın eşi bana sarılıp " birşeyler duydum çok mutlu oldum" dedi. Ben de anlamadım ne duydunuz diye sordum. Karnımı okşayıp bebegin ismiyle ilgili dedi. O an anladım ki bizim acaba böyle mi yapsak diye düşündüğümüz isim konuşulmuş, hatta netleşmiş gibi anlatılmış. öyle bir düşüncemiz var, kısmet bakalım dedim. Sonradan öğrendim ki kayınvalideme sormuşlar isim neye karar verdiler diye. O da amcasının ismine karar verdiler demiş kalabalığın içinde. Tüm aile duygulanmis ağlamış mutlu olmuş. Biz de böyle bir şeye henüz karar vermediğimizi sadece fikrimizi soyledigimizi söyledik kayınvalideme, ben bilemedim karar verdiniz sandım, istemiyorsanız koymayın gibi şeyler dedi. Eşim de kayınvalidem böyle kafasına buyruk iş yaptığı için ismi koymayacagim diye inat etti. Bu saatten sonra herkes duymuş, koymazsak benim koydurmadigimi dusunecekler ben kötü olacağım dedim. Eşim inat etti yok dedi. Ertesi gün annesigile uğradığında dedesinin de durumdan haberdar olduğunu, çok mutlu olduğunu sevinçten ağladığını öğrendik. Eşim hala ismi koymam dedi ama ben kimse için olmasa bile dedemiz için o ismi koyalım dedimm acısı çok büyük çünkü. Oğlumuzun ismi böylelikle kendiliğinden konuldu. Yanına ikinci bir isimle beraber...