Merhaba hanımlar.Benim 7 aylık bi bebeğim var.Bebeğim 15 günlükken eşimden ayrılma kararı aldım be babamın evine döndüm.Daha sonra birileri aracı oldu 2 ay önce eve geri geldim.Fakat yine eşimle sıkıntılar yaşıyorum.Keşke dönmeseydim diyorum.Mesela ben ailemle görüşmeye gittiğimde annem eve götürmem için bi şeyler ikram etmek istiyor ve ben onları eve getirdiğimde eşim kızıyor alma diye.Geçen gün arabada eve gelirken bebeğin uykusu geldi uyudu.Her arabada bebek uyuduğunda tartışma çıkartıyor çocuğu uyutma uyandır evde uyusun diye.Ben de kıyamıyorum çocuğuma diyorumki uyuyorken nasıl uyandırayım yazık uyusun evde devam eder.Geçen yine uyudu aynı tartışma oldu ve benle 6 gündür konuşmuyo eşim.Çok saçma değil mi? Ben adım attım mesajla öpücük yolladım öpücük yok mu tripkolik filan yazdım kale bile almadı.Sonra ben araç kullanamıyorum yaşadığım semttede hiç akrabam tanıdığım yok çocukla yalnızım yani.Evde canım çok sıkılıyor ve yakınımızda bi avm var otobüsle en fazla 30dk.Bugün eşime mesaj attım ben oraya gideceğim haberin olsun diye.Bana sen böyle devam et dedi.Ama geçen gün bana düğün davetiyesi atıp “ muhtemelen gideriz haberin olsun şimdiden “ diye emrivaki yaparken ben ona hiç tavur yapmadım.İster misin gelir misin demedi.Ben sesimi çıkarmadım.Şimdi ben ona bi yere gideceğim zaman haber verince suçlu oluyorum.Sürekli bahane üretiyor.Taksiye binme pahalı, otobüse binme çocuk var, annen gelip almasın, sen götür diyorum işi çıkıyo.Çok bunaldım.Her şeye bahane üretiyor ve hep ben suçluyum.Siz olsanız napardınız? Ben de gidicem avm’ye banane.Kendisine eve dönerken bu konuda uyardım.Ben sıkılıyorum benim gideceğim yerlere karışma diye tamam dedi ama yine aynı tas aynı hamam