İnsanların bencilliklerinden düşüncesizliklerinden kötü kalpli olmalarından bıktım. Okadar kötülerki bebeğimin yüzüne baktığımda onun o masumluğunu gördüğünde bu kötü kalpli insanlar yüzünden bebeğimden utanır oldum. Okadar masumsun ki annem nasıl büyütücem nasıl doğru insan olmayı öğreticem sana diyorum...
Yalnız bırakılıyorum destek görmüyorum evet kimseye değil kendime doğurdum bunu kimseden bana gelip bebeğime bakmasını evimin işini yapmasını istemiyorum sadece muhabbet etmek istiyorum iyimisin nasılsın demelerini istiyorum birşeye ihtiyacın olursa bak bizde burdayız sakın kendini yalnız hissetme demelerini istiyorum. Ne para istiyorum ne canlarını istiyorum. Bağırmak istiyorum artık deli gibi çığlık atmak istiyorum okadar doluyum ki okadar içim sıkılıyor ki. Keşke hiç bitmeyen bir enerjim olsa keşke bebeğimi hep güldürsem keşke 5 dk dahi olsa yorulmasam da hep kucağımda taşısam. İleride cocuğumun gözünde yorgun anne olmak istemiyorum. Annemde saçını süpürge yaptı bizim için değilde annem bizi çok iyi yetiştirsin desin. Onlara yürüdükleri yolda ışık tutmak istiyoru. Rabbim nolursun duy sesimi beni kötü insanlarla karşılaştırma göz yaşlarıma sebebiyet verenlerde hakkımı bırakma. Beni bu çıktığım yolda utandırma güç ver yarrabbim.