Çocukluğunuzu doya doya yaşadınız mı

Question

Gelin sohbet edelim kızlar .Benim çocukluğum adanada geçti adanada oturanlar bilir müstakil evler mahalle kültürü sabahtan akşama kadar dışarda oynardım ip atlama saklambaç 7 taş tasolar bilye bile oynardık erkek oyunlarını ne var ne yok aklınıza gelebilecek bütün oyunları doya doya oynadım.okuldada aynı şekilde dolu dolu geçti herşey.sonrs 14 yasında elazıga tasindik pek sevemedim hayatim cok kotu gecti vs su yasima geldim sunu farkettim o kadar çile sorun yasamama rağmen psikolojim çok güzel bunu çocukluğuma bağlıyorum benliğimde mutluluk var ister istemez her an kendimi çocuklugumdaki zmaanlarda görüyorum hep ve bu beni hep sevindiriyor.sizcede öyle değilmi ??

Answer 1

Bu açıdan bakınca evet çocukluğumu doya doya yaşamışım. Akşam ezanına kadar eve girmezdik aile gibiydik mahalledeki komşularımızla. Güzeldi.. kötülükleri unutamasak da..

Answer 2

Başlığa cvb vereyim HAYIR!!! 

Comments

Hangisini :D hahahha

---

Kçüğü yav :)

---

Öptüm mm ikisinide hemidee:D

---

İşte annelik budur :) büyüğü öp deyince de gene ikisini öpcektin nasılsa

---

İvettttt:D

Answer 3

Çocukluğumu doya doya yaşayamadım maalesef içimde kalan çok ama çok şey var ama şimdiki çocukların çocukluğuna değişirmiyim? Asla iyikide o zamanların çocuğuymuşum 

Comments

Öyle şuan cocuklar eskisi kadar yoksulluk cekmiyorlar bayramdan bayrm kiyafet alirdi annem yoklukcok yasadik ama cok mutluydum

Answer 4

Doya doya yaşamadım malesef bazılarını kendime kanitlamaktan çocukluğum bitti 

Answer 5

Maalesef abimin ergenlik dönemine geldim sokağa salmazdı beni üniversiteden sonra o düzeldi babam başladı çocukluğumu ve gençliğimi yediler maalesef 

Comments

Bendebunu 15 yasindam sonra yasadim kız cocugu diye okula gidemedim liseyi universteyi aciktan okudum of neler neler

---

Maalesef aynısını yaşadım insanın içinde çok şey kalıyo da ne yüzüne vurabiliyosun ne unutuyosun ki bunlar sadece çocukluğu yaşamakla olan kısımlar

Answer 6

Annem ve babam yüzünden hayır ne yazık ki 

Answer 7

Doya doya yaşadım biz izmir'de apartmanda yaşıyorduk ama annem babam çalışıyot diye okul çağıma kadar anneannemde yaşadım o da yazlık yerde oturuyor müstakil ev ve sabah bir çıkardım gece yarısı 3 4 olunca eve girerdim çok iyi yaşadım o yüzden bir sürü arkadaş vardı her gün deniz havuz 

Answer 8

Evet benimde hayatım o şekilde geçti. Sabahtan akşama kadar dışarda arkadaşlarımla oynardım. Yatsı ezanı okunurdu öyle eve giderdik bazen dahada geç giderdik.

Ama nasıl güzeldi ya. Sürekli aynı oyunlari oynardık ama sanki ilk defa oynuyormuşuz gibi aşiri heycanli olurdu. Sokakta kimsede bize gürültü yapıyorsunuz diye kizmazdi.

Dusunuyorumda bazı oyunlarımız çok saçma oyunlardi ama yinede oynuyorduk. 

Şimdi 10 yaş deyince bakıyorum çocuklar oyun oynamayı birakiyo.

Sadece bisiklet paten scooter sürüyorlar.

Bende bisiklet surerdim arkadaslarimla ama başka oyunlarda çok oynuyorduk.

Bı oyun vardı bı ebe seciyoduk ona ayakkabilarimizin eşlerini veriyoduk oda arkasına atiyodu geri geri giidyodu kimin ayakkabisina basarsa onu yakalamaya calisiyodu ama nasıl heycanli güzel geliyodu.

Şuan lojmanda oturuyorum burdada çocuklar çok oynuyo . O yönden burası iyi ama eskisi gibide değişik değişik oyun oynamiyorlar. Diyorumya 10 yaş üstü ergen Ergen takiliyo.

Ben hatırlıyorum biz nerdeyse 15 yaşınıza kadar belkide daha buyukken bile dışarda oyun oynuyorduk

Ama ama maddi yönden herşey gözümde kaldı. Bir kalem bile benim ixin çok değerliydi. Hiç bir zaman değişik kalemlerim değişik kalemligim olmadım hep temel ihtiyaç dahilinde en ucuz şeyleri alıyorduk.

Ayda bir kere markete giderdik. Bir adet 1 TL lik birşey alma hakkı veriyordu babam. Bizde bir tane alıyorduk. Hiç şunuda alıcam bunuda alıcam demiyordum. 

Bir tane eşofman takımı vardı 3 sene boyunca beden eğitimi derslerinde onu giydim. Diz yapmıştı artık.

Değişik değişik tokalarim yoktu. 

Okulda izci kampı açildi. O kdr katılmak istedim ki. Zarzor ikna ettim babamı. Hoca izci kıyafeti alınacak 50 lira dedi. Kıyafet alamiycam için bıraktım. Arkadaşlarım hergün anlatiyodu bide kıyafetleri o kdr hoşuma gidiyoduki. Sürekli düşunup iç çekiyordum.

Ohoo anlatsam roman olur.

Artıları olduğu gibi eksileride var ama ekşisi çok o yüzden geriye dönmek istemezdim

Answer 9

10 yaşinda şehire taşindik zaten kucuklugum köyde geçti 

Köyde aman laf ederler diye babam salmazdi dişari kız dişarimi çıkarmış gibi geri kafalilik hakimdi

10 yaşinda başlatti annem ev işleri yaptırmaya dişariya cagrirdi arkadaşlarim annem izin vermezdi işleri bitirmeden çıkamazsın derdi iş cikardikca çıkarırdı başima

En son btiirince bu kez babam gelirdi o zaten ekmek almaya bile yollamazdi beni

Sonra okula başladim  hep annem götürüp getirdi

Liseye başladim babam zırt pırt arar okuldan çıkma çıkarsan seni öl.dururum derdi 

Benim elime erkek eli değmedi 

Ama babam türlü türlü iftiralar atardı bana ve bu uydurduğu şeylerle beni döverdi sürekli 

Babam hastaydı ve bunun farkındaydı herkes

Beni dövmesi bitince kardeşime geçerdi

Ardından anneme geçerdi

Dayak ve hakaretle büyüdüm ben hiç bişey den zevk alamadan

Comments

14 yaşından itibaren sendn inan fazlasını yasadim sen yine liseye gitmjssin ben dort dvara kapatildim bir anda

---

Gittim ama ne cilelerle hergun arayıp babam hakaret ederdi hergun bak hatta okula gelir ogretmenlere bu oro.spulik yapyo okuldan atın diyodu

Answer 10

bende Çorumda dogdum buyudum tamda senin anlattigin gibi bi cocukluk yasadim . ah o günler keske cocuklarimda o sekilde yasayabilseler ama nerdeee surekli evde ve bahcede tek arkadaslari benim 

Answer 11

Yasamadim daha ilkokulun son zamanlarinda basladilar kizlar oyun oynamaz kizlar onu giymez etmez

Kapimin onunde oynarlardi bende giderdim bi gozum evde dedem babam bisey diycek mi diye babam inekleri sulamaya cesmeye goturuyodu hic unutmam yakan top oynuyoduk ben kızmasın bise demesin diye şirinlik yapiyodum konusmaya calisiyodum fln 

Park yaptilar okulun bahceye ona bile gidemiyodum oysaki koyumuzde herkez akraba ve herkez birbirini tanir icli disliyiz 

Answer 12

Çocukken hep büyümek isterdim büyüyünce hersey güzel olacak sanardim ne cok yanılmışım...

Answer 13

Çocukluğum annemin bu yaşıma kadar filankesin kızı böyle böyle demesiyle geçti kiyaslamalariyla geçti halende öyle nedense bir türlü hayalindeki kız olamadım ben ne kadar ugrasirsam ugrasiyim aklında hep başkalarının çocukları geldi durdu

Answer 14

Çocukluğumda yaşadığım çocukken beni etkilememişi ama şuan 30 yaşındayım ve sürekli aklıma gelir bazen oturur uzun süre ağlarım 

Ha çok güzel günlerimde oldu 9 yaşında iş hayatına başladım okul desen sıfır hiç gitmedim 

Answer 15

Evet ailem sağolsun herşeyim vardı dört dörtlük çocukluk geçirdim cok şükür gençliğimi de yaşadım şimdi anneligimi yaşıyorum annem babam sağolsun Allah onlardan bir degil bin kere rasi olsun 

Answer 16

Kasabada yaşıyorduk yaz günleri  gece 1'lere kadar dışarıda oynardık. Çok güzeldi çok şükür.  Kimsede korku yoktu sokakta oynuyorduk diye. Annemler de sokakta otururdu. Daha neler neler.

Answer 17

7 yasında  yemek yapmak ıcın tupe yetıseyım dıye sandalyeye cıkıp yapmak. Ve daha sknra o yasimdan itibaren aklınıza gelebilecek işleri yapmam ve evin tek kızıydım erkek kardeslerım vardı annem yaptrmazdı erkek yapmaz nerden bilecek sen kızsın onlar erkk derdi 2 dakika cıkıp oynasam babam annem kardesım yada abim seslenırdı ne oldu dedıgım de gel yemek ındır cay kat derdi o zmn bilmezdim yapardım sımdıkı aklım olsaydı ayrımcılık oldugunu hıcbırını yapmazdım 8 aylık kardesıme 6 yasına kadr ben baktm annem işe gıttı gece ayagımda salıyrdum gunduz de sırtıma baglıyrdum ıs yemek yapyrdum talaş basıp yakıyordum kı annem babam geldıgınde ısınsın sobanın ustunde sıcak suları hazır yıkansın dıye cayları ve yemeklerı hazır  yesin diye camasır ları yıkanmıs asılı yarın gıysınler dıye ben hep iş yaparak gectı ve suankı kucuk kardesım der abla gozumu actım sen vardın sen beni buyutun annem bakmadı yoktu derdi esım inanmaz bana cunku onun gozunde hıcbırsey yapmyrm nedenıde artık tukendım iş yapmaktan bedenim ruhum istemiyor kolumu kaldıramıyorum arastırdım tukenmıslık sendromu daha devamını anlatmadım anlatsam sok olursnz 18 yasima kadr ben nasıl deli olmadm ona sasıyorum ve ılk defa burda yazdım ılk defa birine anlatm esım bıle bılmyr:(((

Comments

Umarım eşin iyi biridir çok üzüldüm gerçekten okurken etkilendim

---

Ben annem babama abime guvenmezken nasıl baskalrına guveneyım annem babamı gorduktn sonra nasıl hayatımı evlılıgımı mutlu edeyim ınankı mutlu aile gormedımkı sevgi saygı olsn bunlar olsaydı bilirdim esımle daha kat kat anlasrdım ama hayatım agır gectı hep bir sorumluluk hep bir yuk ve mecburluk aileme guvenmezken esıme guvenmeye caslıstım temeli ailem attı saglam olmadan nasıl hayata kalacam yada nasıl devam edecm anlık sınırlerım varkı bazn sınırden ortalığı kaldryrm ve dusunyrm ki ailem yuzunden daha hala atamamosm etkisindeyim hala  keşke ailemi secebılseydım :((

---

Doğduğun ev kaderindir maalesef ama sende çocuklarına görmediğin sevgiyi güveni verebilirsin Evlat hiçbir şeye değişilmez

---

Anneme de soyluyorum esım benı senden daha cok sevdı saydı ilgisi ayrı ben hep evde dengeyi kuran kavgayı onleyen biriydim sımdı evledm aksama kadar birbirlerini yiyorlar ben esımj cok seviyorum oda beni seviyor ama bazn ona fazla yuklendıgımı dusunyrm istemeden ama elimde olmadan olan sey istemeyerek cunku evde hep bagırıs cagırıs vardı bende de o kalmıs

---

Eşinle çocuklarınla çok mutlu ol güzelim:)

Answer 18

Çocukluk mu o neyki ben çocuk olmadım genç kız olmadım ben evlendim anne oldum şimdi kendi içimde kalanları çocuklarıma yapacam 

Answer 19

Hayır yaşayamadım

Answer 20

Ben de yaşadım yaa doya doya.. Killi toprakla oynardık, akşam ezanında eve girer yemekten sonra sokağa geri çıkar karanlıkta saklambaç oynardık.. Sinek arabasının arkasından koşardık mesela, 1. Sınıfta bile okula annesiz gidebilirdik çünkü mahalledeki bütün çocuklar toplanır giderdik. Bilye de oynadım taso da, voleybol da oynadım futbol da. Sek sek, ip atlama, Kaleli yakantop, istop aklıma bile gelmiyor ne çok oyun oynardık sokakta. Kardeşimi döven çocukları gidip korkuturdum bazen de döverdim asdfsdf. Güzeldi çocukluğum. Çok zorluk vardı ama çocuklarla mutluydum. Evet bizim şu anımıza çoookkk etkisi var çocukluğumuzun ama ben erken yaşlandım. Şimdi kendi çocuklarıma üzülüyorum, sokakta rahat oynayamıyorlar, ben tek başlarına bırakamıyorum korkuyorum. Biz çocukken  korku bilmezdik kötü insan bilmezdik.. Ayy dertlendim yine, anıları hatırlayıp mutlu olmamız gerekmiyo muydu şimdi ben üzüldüm ters etki oldu pufff