Bizim yaşadığımız yerle memleketim arasında 2-3 saatlik yol var. Ama yine de sık sık gidemiyoruz tabii. Ayda bir iki ayda bir falan.
Zaten sık gelemiyoruz diye eşim bir gün izin aldı bir gün fazladan duralım en azından dedik. Eşimin annesi de geldi ne zamandır görüşmedik diye.
Görümcemle aramız iyidir. Yasımız çok yakın arkadaş gibiyizdir. Hiç yenge demedi mesela hep abla der. Her şeyimizi konuşur paylaşırız. Cuma günü biz çıkmadan önce hasta gibiydi. Dedim doktora git. Kim gidecek uğraşamam dedi. Sonra dedi evde sıkıldım çarşıya çıktım. Demek ki o kadar hasta değil diye düşündüm.
Biz benim köye geldik. Bugün başladı aramaya annesini. Ben çok hastayım ne zaman geleceksin doktora gitmem lazım çocuklara bak falan. Ama beni asla aramıyor ne yaptınız demiyor.
Normalde pazartesi dönecektik. Pazar akşam da kalacaktık. Annesi pazartesi döneceğiz deyince ö.lümü bulursun o zaman sen çocuklara bak ben doktora gidicem pazartesi diyor. Ben duyuyorum kayinvalidem yanımda olduğundan. Pazartesi döneceğimiz halde kayinvalidem pazar aksama dogru çıkacağız dedi. O kadar bozuldum ki. Tabii annesinden ailesinden hiç uzak kalmamış kendi memleketinden evlenmiş ne bilsin gurbette olmayı o bir gecenin aileyle geçirmenin ne kadar kıymetli olduğunu.
Bir ninem var çok yaşlı. Her seferinde acaba bu son görüşüm mu diyorum. Benim için çok kıymetli.
E şimdi gorumcem hasta diye bir gece erken dönüyoruz. Ve eşim de sırf biraz fazla kalalım diye izin almışken. Kayinvalidemi getirdiğime de pişman oldum ama annem çok istedi uzun zamandır görüşmedik diye.
Gorumcem mesaj atmış. Soğuk cevap verdim. Açıkçası çok kırıldım. Bir daha ne zaman geliriz belli değil. Zaten soğuklar başlayınca çocuktan dolayı gelmek istemiyoruz. E bir gecemi elimden aldılar ailemle geçireceğim. Haksız mıyım kırılmaktan?