Bu günlerde o kadar çoğaldı ki sinirli olmadığım saat yok bunalımda gibiyim psikolojim hiç iyi değil bu yaşıma kadar asla ağladığımi kendime bile belli etmezken bu günlerde sinirden bağıra bağıra ağlıyorum psikoloğa gitmeme eşim engel olacaktır kafanda kuruyosun biseyin yok biraz sakin oluver falan diyecek biliyorum ama cocugumuda istemsiz korkutuyorum hiç istemiyorum böyle olmak artık herşey beni sıkıyor nasıl düzelir yardım edin