Kızlar bir yıl olacak bu pazar evleneli insAllah gurbete geldim eşim polis burda doğru düzgün ne bir komşum ne bir arkadaşım var üç aylık bebeğim var yeni doğum yaptım bir kez geldiler bidaha ne arayan var ne soran ne kapımı çalan apartmandan güzel güzel yemekler kokuyor dolmalar felan bir tabakta su kadına götüreyim ailesi kimsesi yok bebekle yapamaz belki kokmuştur demiyorlar öyle aglayasik geldi ki . Bazen birileri aracı oluyor komşu yada ortak arkadaş şeklinde birileri ile arkadaş oluyorum o an o kadar iyiler ki içimden diyorum aha kafama göre birini buldum birbirmize guvenirsek tanirsak gider geliriz felan ayrılıyoruz güle oynaya üç dört kere çağırıyorum vs hep yorgunlar ama bakıyorum durumlarına geziyorlar tozuyorlar sanki o arkadaşlığı o sohbeti hiç yapmamisiz gibi buz gibiler benim arkadaş çevrem çok üniversiteden felan ama gurbette yok ve kendimi öyle kötü hissettim ki Bende isterdim güzel kalpli iyi hayırlı doğru dürüst bir arkadaşım olsun herkes kendine bir çevre bir ortam yapmış ta beni aralarına almıyorlar eskiden takacak biri değildim böyle şeyleri ama gurbet bu hale getirebiliyormus insanı İstanbul diye anlattıkları şehrin insanları komşuları böyleymiş illaki iyileri vardır belki ama bana boylesiller denk gelmiş ailemi özledim o apayrı zaten Allah'ıma çok şükür evlat verdi bize o olmasa belki daha da üzülürdüm ne yapayım umarım birgun kalbime göre hayırlı doğru düzgün bir arkadaşım olur çay koydum gel diyecek(yada çay koyuyorum gel diyeceğim )evime yakın