Oğlum ile parka gittik eve geldik.
Apartman kapısının önünde her zamanki gibi girmek istemedi şebeklik yaptı.
Ben gidiyorum diyip otomatiğe bastım arkamdan gelir diye apartman kapısını hafif tutup hadi gel anneciğim dedim. O an oğlumla gülüşüyorduk.
Tam o esnada adamın biri sarhoş muydu savrula savrula oğluma doğru tam yoldan iki elini uzatarak yaklaşıyordu aralarında 5-6metre vardı sanırım oğlumu yanlız başına sandı ben hemen apartman kapısından çıktım beni görünce adam hemen yönünü değiştirdi.
Allâh muhafaza yâ hiç tekin birine benzemiyordu yani bakışları dahi beni huzursuz etti yani ne diye el kadar çocuğa yaklaşırsın ki yani hiç iyi niyetle bulunamiyorum acaba işte yanlız kayboldu çocuğa zarar vermesin kimse diye mi yanina geldi diye. Çünkü yani öyle yaklaşılmaz ki bu af edersiniz gözleri dönmüş gibiydi.