Gerçekten eşime anlam veremiyorum bazen.
Kızım var 14 aylık. Çorba yedirecektim sıcakmış, yaktı çocuğun ağzını. Kızım ağladı az Bi şey. Az zaman geçti yine vermek istedim kızım istemedi yine yakar diye tereddüt etti tabi. Ben de Bi kez bak kızım falan diye az Bi şey zorladım. Eşim de karıştı hemen. Ne inat ediyosun niye zorluyorsun falan diye. Ben de karışma ben işimi biliyorum çocuk aç dedim. Bilmiyorsun da zorlama yerse yer de falan filan zırvaladı. Sinirlendim daha çocuğun çorabını bile giydirmeyi bilmiyorsun burda bana bilmişlik yapma dedim. Ama gerçekten öyle. Kaç kez fark ettim. Diyorum ki çorabı da sen giydir az işim var. Bir türlü giydiremez. Ters türs eder. Bana dediği şey şu " bizim iş yerindeki makineleri sen biliyor musun?" ne alaka ya. Çorap giymekle iş yerindeki araçlar bir mi? Diyorum saçmala, çorabı herkes her gün giyer gündelik iş. Ama iş makinelerini niye herkes bilsin neden herkes becermek zorunda olsun. Sen bu çocuğun babasısın yapmak zorundasın diyorum. Çevrende var mı yapan göster diyor. Ben de babamı dedim. Giydirir yedirir kardeşimi tuvalete götürür. Napim babanla mı yaşim diyo. Bazen beynini çıkartıp benimle konuştuğunu düşünüyorum 