Önceden dertleştigim arkadaşlarım vardı. Eşim her seferinde akıl hocan kim , aklına kim sokuyor bu fikirleri diyordu. Güya bana böyle yap diyorlar.is . Hepsinden istemesem de uzaklaştım aile huzurum kalmamıştı. Şimdi de aynıyım. Duvarlar veriyor bana aklı diyorum. Akşama kadar onlara bakıyorum sonuçta.
İnsanın gerçekten içini boşaltmaya ihtiyacı oluyor. Konuşmadıkca dertler çoğalıyor sanki . Biriyle paylaşıp fikir alınca insan Bi rahatlıyor, Kendine geliyor