Ne zormuş meğer gurbette kapının açılmaması oğlumla gün boyu evde eşim işte telefonumuz bile çalmıyor artık arayan sadece eşim .yanımızda olanlar bir bir uzaklaşmaya başladı bence sebebi bizim onları yanımızda istememiz .yani onların hep hayatımızda olmalarını istememiz .
Ne zormuş meğer ki oğlun hasta olduğunda telefona sarılıp anne çok ağlıyor ne yapmam lazım dememek .
Bir telefon kadar yakın bir annen bir baban olmaması
Onlara sadece dua ile yakın olmak .
Oğlum öyle hasta oldu ki 39.4 ateşle yanıyordu inanır mısınız bir ALLAH in kuluna neden ağlıyor diyemedim elim varmadı ,eşimi aradım hastaneye koştum .ilk anneliğim .benim gibi olan çok kadın var biliyorum. Ateşler içindeyken kusarken sadece ben vardım bı ara uykusuzluktan gözlerim gitti ,dur ddim uyuma ya bişe olursa.RABBİME şükür evladım var en azından sağlıklı.a
Artık herşey sebebsiz yere anlamsız geliyor monoton hayat düzeni,öğlen bı sohbet edeceğim bı kahve içeceğim hadi çocukları al dışarı çıkalım diyebilecek bı dostum yok .hoş benim şu yalan dünyada bı eşim bı oğlum başka kimsem yok .ah ah