Kizlar yan komşum 80 yaşına dayanmış iki yaşlı 2 sene önce teyze hastaydı İstanbul'a gitmişti amca evdeydi ona birkaç kez yemek yapıp götürdüm ondan sonra başladı dostluğumuz. Ben geçen yıl bu zamanlarda hamileligimin son ayları hep yatmak durumunda kaldım hep hastane de felan yattım. Eve geldim kimse bir taş birsey getirmedi o teyzem o yaşlı haliyle sıcacık corba yapıp getirdi her gün ya ben iyileşen kadar bana birseyler yapıp getirdi. Bahçesinde ne yetistirseler bana getirir. Bir tek bana derdini anlatır kimseye güvenmez. Hani derler ya eski İstanbul insanları işte bunlar tam öyleler.ben o iyiliğini hiç unutmam ne yapsam götürmeye çalışıyorum. Ben yokken benim evimi korurlar. Hergun kapiya bakıyormuş ayakkabım var mı yok mu diye. Bazen bir taş yemek insanların içinde ki iyiliği ortaya cikarabiliyormus. İyilikten maraz doğar derler ama bazen de çok güzel şeyler olabiliyor. Sizinle de paylaşmak istedim. :)