Selam kızlar. Benim hikayeme bı göz atın ve bana birşeyler söyleyin ne yapacağımı bilmiyorum. Eşimle görücü usulü bir evlilik yaptım ailemin isteği üzerine ve daha 16 yaşındayken. Eşim 1 ayımızdan bana şiddet uygulamaya ve kötü davranmaya başladı ben bunu annemle konuştuğumda kimseye bahsetmiyorum mi böyle şeylerin olabileceğini eşim ne istiyorsa yapmam gerektiğini söyledi ben de sürekli o çocuk aklıyla böyle olması gerekiyormuş gibi onun her yaptığına sustum bir yıl iki yıl üç yıl bitmek bilmedi 3 tane çocuğumuz oldu bu yıllar içerisinde devam etti şiddeti psikolojik şiddeti fiziksel şiddeti her şey beni intihara teşebbüs ettirecek kadar kötü bir hale getirdi iç kimseyle görüşmeme izin vermiyordu arkadaşlarım çevrem komşum yoktu evden çıkamazdım aşırı kıskanç narsist bir kişiliğe sahip.. bundan bir sene önce psikolojim çok bozuk oldu bir dönemde evden kaçtım aileme sığındım boşanmak istediğimi bana yardım etmelerini istedim artık dayanamadığımı görsünler istedim. Ailem ilk başta bana destek oluyormuş gibi görünüp daha sonrasında beni ikna etmeye çalıştılar senin 3 tane çocuğun var boşanamazsın edemezsin ne yapacaksın herkes sana farklı bakar ki bu konuda bir yandan haklılardı çünkü benim ne bir işim ne gücüm ne çevrem ne Bir evim hiçbir şeyim yoktu ailemin de bana ve çocuklarıma bakmayacağını biliyordum yine de ısrarla boşanmak için birkaç ay aile evinde kaldım bu sırada eşimin ailesi sürekli telefonlar açtılar gelip gittiler barışmak için beni kandırmak için elinden gelen her şeyi yapıyordu o arada bunu gören ailem ona inanmaya güvenmeye beni kötülemeye başladılar iyice çıkmaza girdim kadın sığınma evine yerleştim orada bir süre kaldım fakat çocuklarımın hasretine dayanamadım çocuklarıma da çok kötü şeyler yapıyor ve bunu bana karşı koz olarak kullanıyordu ve tesadüfen öğrendim ki evliliğimizin başından beri eşim beni aldatıyormuş hem de eski sevgilisiyle kadın evli 3 çocuk annesi şimdi sürekli yatıp kalkmışlar neler neler yaşanmış bunu çok çok geç öğrendim elimde kanıtlayacak hiçbir şey yok. Neyse çocuklara dayanamadım ailemin de ısrarı üzerine eşimle barışmayı kabul ettim birkaç ay bana Çok iyi davrandı iyi olmamız için evliliğimizin güzel olabilmesi için bir çocuk daha yapma fikrini söyledi bana ben başlarda istemedim ma sonra onun böyle düzelmeye başladığını iyi davrandığını görünce ikna oldum ve şu an 6 aylık hamileyim eşim tekrar eskisi gibi hatta eskisinden Çok daha kötü davranmaya başladı bana bu sefer daha kötü davranıyor çünkü sen kimsesizsin kimse sana sahip çıkmadı zaten ne yapacaksın bana mecbursun ve çocuklarımdan ayrı asla yapamayacağımı bildiği için çok rahat davranıyor bunları yaparken ne yapacağımı bilemiyorum bana bir akıl verin ne olur ya da bir şeyler söyleyin içim rahatlasın biraz evin içinde hapis hayatı yaşıyorum çocuklarıma yansıtmamaya çalışıyorum ama onlar da farkında ve çok üzülüyorlar bu benim daha çok üzüyor ne yapabilirim nasıl bir çare bulabilirim bilmiyorum boşanmaya kalksam destek olacak hiç kimse yok çocuklarımı asla alamam maddi hiçbir durumum yok ve bu hamile halimle ne yapabilirim inanın gerçekten artık düşünmekten kafayı yiyecek duruma geldim: ((