Daha önce yazmıştım bu konuda. Kısaca özet geçeyim gorumcemlerle aramızda sıkıntı oldu. Eşime saygısızlık yaptılar. Ben eşimi savundum diye kardeş arası bozan yenge muamelesi gördüm. Eşimle de aramız bozuldu.
BAZILARI olayları kendi açımdan anlattığımı iddia etse de aslında ben olanların yarısını bile yazmadım.
Eşimle iyiyiz. Sıkıntımız yok şu anda. Eşim de bana kendimi çok ortaya attığım ve ailesinin günah keçisi olarak beni seçmesini istemediği için kızdığını söyledi. Ben de zaten bu kadar tantanadan sonra tamamen kendimi çektim. Artık hiç sesimi çıkarmıyorum. Eşim dertlesirken bile çok yorum yapmamaya çalışıyorum. Mazallah sonra adami gaza getiren ben olurum falan
En son gorumcemin çocuklarının doğum günü oldu. Gorumcem eşimi yani abisini kesinlikle aramadı. Davet de etmedi. Ama annesi işte analık hakkına kadar getirip adamı zorla o doğum gününe götürdü.
Dün de biz bebegimize diş buğdayı yaptık.
Açıkçası kesinlikle gorumcemin gelmesini istemesem de annesi eşime aşırı baskı yaptığı için çağır madem dedim. Çünkü eziyet ediyorlardı adama resmen. Onların eşime yaptığı saygısızlıklardan sonra yine eşimin onların ayağına gidiyor gibi olması beni çok sinir ediyordu ama ne yapabilirim? Kayinvalidem adamı mahvetti.
Eşim önce mesaj atmış. Cevap alamayınca aramış. Açmamış gorumce hanım. Eşim de annesine aradım açmıyor deyince "Nasıl bozduysan öyle düzelt" gibisinden şeyler demiş.
Ben hiçbir şey demedim de. İçim içimi yiyor arkadaşlar. Çok ağrıma gidiyor. Eşimi doğum gününe getirtene kadar analık hakkına kadar laf etti. Eşim kardeşini kendi aradı ama acmayinca sen düzelt deyip yine eşimin üstüne attı her şeyi.
Resmen evlat ayırıyorlar. Kızlarının yaptığını asla görmüyorlar. Kızlarının egosu tavan. Abisine saygı yok. Zaten ailesi böyle yaparsa kız da onlardan güç alır. Her konuda esimi suçluyorlar.
Eşimin annesi babası diş bugdayina geldi misafir gibi. Hiçbir yardım yok. Zaten istemiyorum da. Ama surat beş karış. Kayinvalidem ağlayacak gibi. Arkadaşlarımın yanında öyle mahcup oldum ki. Bir de eşimin dayısı falan da geldi. Kayinvalidemin abisi. İşte onun eşi yani eşimin yengesi gelinlerimden çok memnunum demiş. Kayinvalidem de "Ben de memnun olurdum kızımla birbirine girmeseydi" demiş. Bunu duyan da annem!
Babasının babamı arayıp "kardeşlerin arasına giriyor" diye şikayet ettiğini de öğrendim.
Hepsini yuttum. Ses etmedim. Ama içime oturuyor arkadaşlar.
Eşimin psikolojisini bozdular. Çok üzgün. Ne desem olmuyor. Evlat ayirmazlar onlar da sizi bir arada görmek istedikleri için böyle yapıyorlar diye onu teskin etmeye çalışıyorum. Ama içimden geçen o değil. Bal gibi ayırıyorlar. Arada bana da yapıyorlar yapacaklarını. Yorulduk ya.
Resmen Eşim kardeşinden özür dileyecek hale geldi. Saygısızlık gördük. Onlar yüzünden mağdur olduk. Yine biz haksız olduk.
İyiliklerini bile istemiyorum ya. Yeter ki zararları da olmasın. Gül gibi geciniyorduk eşimle. Bir sürü sıkıntı huzursuzluk soktular aramıza. Adam çöktü Resmen. Benim ailem neden böyle deyip duruyor.
Beni haksız görenler eşimi dinlese ne der bilmiyorum da.
Böyle Yeter artık oğlunuz üvey evlat mı bir kere de ona hak verin bir kere de onu savunun be diye bağırasım var.