Kızlar ben 6 yıllık evliyim dirlik oturuyorum altlı üstlü yani kaynanamın evine çok misafir gidip gelir ben 8. Gelinlerim ve aralarında yabancı olan ve en küçük olan benim diğer eltilerim hepsi akraba ya teyze çocukları ya hala çocukları ya dayı çocukları ben biraz çekingenim konuşmayı pek sevmem ama sevdiğim ortam olursa da kimse beni durduramaz mesela bir görümcem var ve eltimin bir gelini var sabaha kadar otursam iki dakika susmam herhalde ama eve misafir gelince pek konuşmuyorum yani çünkü herkesi tam olarak tanımıyorum ve onlar Kürtçe konuşuyor genelde ben Kürtçe konuşmayı bilmiyorum anlıyorum ama çeviremiyorum çünkü annemler zamanında öğretmemiş bana konuşuyorlar aralarında gülüyorlar bana diyorlar ki sen niye konuşmuyorsun ya da böyle şey muamelesi yapıyorlar ay ne kadar sağ ol konuşmuyor sessiz onu dövseler ses etme küfretseler ses etmez kendi aralarında şakalaşıp duruyorlar ben de hiç onların ortamında bulunmak istemiyorum ya köşede soğuk duruyorum ya da kendi evime çıkıyorum siz bu konu hakkında ne düşünüyorsunuz şu an niye üzüldüm odaya geçtim misafirler gittiler giderken biri dedi ki ya senin adın neydi konuşmuyorsun bari adını söyle baktın diğer hattın dedi ki saf saf yani böyle gülerek söyledi ama zoruma gitti eltim genelde öyledir severim aramız iyi ama bulur demesi zoruma gitti biliyorum kötü niyetle demedi yine de çok zoruma gitti üzüldüm siz ne düşünüyorsunuz bu konuda