Hep bunu yaşıyorum.O an aklıma gelmiyo mesela birine anlatır mi ya da benim hakkımda ne düşünür , güler mi ,yargılar mi vs .Sonra da kendimle başbaşa kaldigimdan dank ediyo herşey .Ya en ufak bi muhabbette bile öyleyim .Sanki anlatmamam gerekiyomus gibi hissediyorum.Herkese güveniyorum böyle uzaktan soğuk dursamda herkese güveniyorum ve samimiyet kuruyorum istemsizce.Bu durumu yaşayanlarınız oluyor mu?