Zorla yemek yediriyorum inanın her gün her gün bıktım. Linçleyecek olan işine baksın! Beni anlayanlara ihtiyacım var. Yemek hazırlamak işkence geliyo yemediği için. Derdimden kanser olmama az kaldı. Az önce sinir krizi geçiriyodum ya her sabah hatta her öğün aynı şeyler yedirmek gelmiyor artık içimden. Yemeyince rahat etmiyorum sürekli birşeyler yediresim geliyor aç çünkü ama yok. Çok bunaldım. Yemese daha huzurluyuz. Masaya oturduk mu başlıyor çıldıracam. (1yaş)