Arkadaşlar ben eşime karşı aşırı umursamaz oldum artık. Benimde hatalarım olmuştur illaki ama ben eşimi sevmeyi ona değer vermeyi özledim... Evlendiğimizden beri şikayet eleştirmesi beğenmemesi (beni değil yaptığım şeyler) kusur araması ufak sorunda küsmesi iletişimi kesmesi her zaman o doğru haklı mantıklı olması benim ne düşündüğümün umrunda olmayıp kendimi temize çekecek birşey bulması hislerimi basite indirgemesi onunla ilgilendiğim de geri itmesi ona sarılmak istediğimde bahaneler bulması ve daha bir sürü şey beni artık eşime karşı umursamaz biri yaptı. Onu sevmemin kıymetini bilmedi bende hep kusur aradı onunla ilgilenip sevgimi ilgimi ona vermeme izin vermedi. Ben de kendimi geri çektim artık. 3 gündür hasta ve evde. Önceden olsa ilgilenirdim gece uyumaz başında beklerdim yemeğini özenle yapardım onu yalnız bırakmaz birlikte hastaheneye giderdik ama şimdi umrumda değil. Kendisi kalktı gitti hastahaneye kendisi bilir. Yemek yemez kendisi bilir uyuyamaz kendisi bilir daha önceden ben ilgilendirdim ama artık umrumda değil. Yani aşırı derecede vazgeçmişlik var üzerimde. Bu durumdan hoşnut değilim ama eşim için birşey yapmak istemiyorum çünkü geri itiyor beni. Böyle olmayı hiç istemem. Eşim bana ondan vazgeçmemi umursamamamı öğretti. Çünkü onun önceliği ben değilmişim şimdi anladım.