Bende çok rahat biriyimdir hatırlamam ,dün kü ,şeyleri bile unutuyorum hafızam kötüdür, birde sanırım aileden de kaynaklanıyor hani ailem bana hala çok düşkündür 35 yasindayim hala çocuk gibi sever, şımartır ve kollar korur ,tek çocuk olarak büyüdüm ailemin bütün ilgisi benim üzerime idi ,birazda şımarık büyüdüm o yüzden mesela ilk okul öğretmenim kulagimi çekmişti ama sıra dayağı gibi bir şeydi herkesin kulağını çekmişti sınıfta ,babama söylemiştim, okul yönetimine sonra , il milli eğitim müdürlüğüne kadar şikayet etmis di babam,sonra da okul değiştirmişti ailem ,hani benim kızımın kılına zarar veremezsin ceza verirsinde çocuklara şiddet uygulayamazsun diye öğretmenle tartismisti babam , bende aileme güvendiğim için hep başıma gelen kötü olaylarda genelde aileme koşarım , öyle kafama falan vursalar ortalığı yikardi sanırım babam , aile yönünden şanslı oldugum için hep rahat şımarık biri oldum ,sorunlarımı ailem ile çözdüm hiç içime atan biri olmadım sonra olaylar ve kişiler benden önemli değil zamanla daha iyi anladım bunları ve hiç takmamayi öğrendim . Birşey olsa küçükken de babama koşardım hiç içimde kalmadı bana yapılan haksızlıkların karşılığıni ailem ile çözdük o yüzden içimde büyümedi ,kendi cocugumu da o şekilde büyütmeyi düşünüyorum