0 oy
251 göst.
Aile kategorisinde (23 puan) tarafından
Merhaba kızlar, ailemdem 1200 km uzaktayım. 2 yıllık evliyim ve bulunduğum şehirde çok yalnızım. Eşimin ailesi var sadece. Onlar da iyi insanlar fakat oldukça umursamazlar. Kültürlerimiz pek fazla uyuşmuyor. Ben kalabalık aile ortamı ve komşuluk ilişkileri çok olan bir yerde doğdum büyüdüm. Burada kimse kimsenin umurunda değil. İki yıldır apartmanımda srlamlaştığım kapımı açan kimse yok. Çok bunaldım, sıkıldım. Gebeliğim zorlu geçiyor. Öyle zamanla oldu ki evin pislik içinde kaldı, sofram günlerce yerde kaldı kapımı açan olmadı. Kayınvalidem öyle diri biri değil çok hantal ve tembel. Kendi işini bile yapmıyor doğru düzgün. Eşimi çok seviyorum. Elinden geleni yapıyor ama bir yere kadar yetiyor. Kafayı yemek üzereyim yalnızlıktan. Tek başıma dışarı çıkmaya da cesaret edemiyorum. Çünkü gebelikte dolmuşa tek binmekten inanılmaz tedirgin oluyorum. Evim kot 3'de. Girişim falan da binadaki diğerleri ile ayrı. Bina ile alakam yok. Zaten parmaklıklara alışamadım bir türlü. Kendimi hapiste gibi hissediyorum. Evim bahçe duvarlarına bakıyor ve sıkılınca azıcık cama çıkayım desem iyice daralıyorum, boğuluyorum. İçimi dökmek istedim... Konuşacak kimse yok, herkes çok uzakta

18 Cevaplar

0 oy
tarafından
Gurbette tam 3 gebelik geçirdm... alışmak zor ama mecburen alışıyorsun...
(23 puan) tarafından
Allah'ın izniyle bir kızım olacak. Bundan önce ikiz bebeklerimiz olacaktı, Rabbim nasip etmedi. Kızımı inşallah bana arkadaş olarak gönderiyor diye mutluyum. Ama gebeliğin tadını bile çıkaramıyorum.
-Reklam-
0 oy
(655 puan) tarafından
Benimde ailem İstanbul da ben marasta yim  gebeliğin fazlasıyla zordu ki erken doğurdum 1 hafta hastanede tek yattım eşimin ailesi çok umursamadı doğururken geliriz dediler o zaman da gelmeyin ne gerek var ki doğuma gireceğim sabah annem geldi eş tarafından gram fayda görmedim aksine 5gunluk doğum yaptım 20 kişi geldiler kaynana geldi kendini baktırdı ah ah çok zordu çok inan yazarken ağlayasım geliyor 
(23 puan) tarafından
Kadın kadını anlar diye bekliyoruz ama maalesef kayınvalidelerden anlayış göremiyoruz. Ya da anlıyorlar ama bir şeyler bizlere karşı iyi olmalarına engel oluyor. Seninki de zormuş.. Allah yardımcın olsun.
(655 puan) tarafından
5 günlüktum işte gelmiş ayağıma krem sür yara bandı yapıştır egilemiyorum ben diyorum ayağını yukarı kaldırıyor annem zor tuttu kendini acımıyorlar valla
(23 puan) tarafından
Yazık gerçekten. Yanına kaldı sanıyor... Oysa ki ne kadar çirkin görünüyorlar.
0 oy
(4,377 puan) tarafından
Ben ben 20 senedir yalnızım.
(23 puan) tarafından
20 sene çokmuş, komşunuz ya da arkadaşınız falan olmadı mı?
(4,377 puan) tarafından
Aile binasındayim ben komsulugada çok sıcak bakmıyorum su devirde sene bir veya iki kez Ankara'ya ailemin yanına gidiyorum yetiyor çok şükür.
0 oy
(10 puan) tarafından
Merhaba ,yazdıklarınızda tamamen kendimi buldum . Benimde ailem cok uzakta burada sadece eşimin ailesi var iyiler saolsunlar ama sadece onlarla olmuyor insan kendi kafa dengi birileri olsun da istiyor farkli bi komşu vs . Bende 26 haftalık gebeyim zor bi gebelik geçiriyorum surekli uzanmak zorundayım.  Kendimi o kadar yalnız hissediyorum ki . Hatta haftasonu eşime bunlari anlatırken artk gözyaşlarımı tutamadım resmen sel oldu . Bende kalabalık bi çevreden geldim nasıl alışırım bilmiyorum kimseyi tanımıyorum ki arkadaş olabileyim burada kimse de kimseye yanaşmıyor birbirlerine gidip gelmeye korkuyorlar resmen off ne yapcam inan bende bilmiyorum . Bebeğim doğunca biraz olsun rahatlarım diye düşünüyorum Bende. 
(23 puan) tarafından
Gerçekten de aynı şeyleri yaşıyoruz. Tek olmadığı bilmek aslında bir yandan iyi bir yandan da üzüyor. Çünkü kimse gurbette yalnızlık çeksin istemem... Bebeklerimiz sağlıkla gelsin ve bize yoldaş olsunlar inşallah...
(10 puan) tarafından
Amin insAllah.
0 oy
(2,040 puan) tarafından
Ben de yalnız geçirdim sayılır. Kolay olmuyor gerçekten hele tanıdığın insan,gelen gidenin yoksa. Hangi şehirdesin?
(23 puan) tarafından
Ankara'dayım... Tanıdıklarım var ama o kasar uzak oturuyorlar ki. Yılda bir kez görüşüyoruz.
0 oy
(1,052 puan) tarafından
İlk gebeligim ailemden ucakla 15 saat uzaktayım, cokkk zor ama mecbur alışıyor canım insan. Şu an 7.5 aylık hamileyim 6.5 ayima kadar kocam dışında kimse yoktu bir tanıdığım komşu olarak taşındı buraya benimle yaşıt şimdi sadece onunla görüşüyorum baksa da kimse yok zaten. Rabbim huzur versin içimize inşallah 
(23 puan) tarafından
Amin, inşallah... Allah yanımızdkaşlerin yokluğunu göstermesin.
(1,052 puan) tarafından
Amin canım benim
0 oy
(776 puan) tarafından
Bende ailemden uzaktayim hamileyken de doğum yapınca da kimsem gelemedi eşimin ailesi de uzakta doğumda kayınvalidem geldi ama yardımcı olmadı hep yanlizdim eskiden çok zorlanirdim sıkıntıdan ağlardım şimdi bebeğim var 7 aylık ve o doğduğundan beri günler nasıl geçiyor anlamıyorum sıkılacak zamanım olmuyor ☺️o bana arkadaş oldu seninde öyle olur sen ve bebeğin çok güzel zamanlar geçirirsiniz kötü düşünme bebeğinle geçireceğin güzel günlerin hayalini kur canım hepsi geçecek 
(23 puan) tarafından
İnsanı ayakta tutan da hayaller  inşallah bizim de öyle güzel günlerimiz olur. Sanki o günler hiç gelmeyecek gibi geliyor bana. Gebelik uzun ve yorucu bir süreçmiş :)
(776 puan) tarafından
Evet hiç geçmeyecek gibi gelir bebek doğar bu defa bebek hiç büyümeyecek gibi gelir ama zaman çokta hızlı geçiyor bebeğinle ilgilenirken hele nasıl büyüdüğünü anlamıyorsun bile
0 oy
(162 puan) tarafından
Bence kendini dışarı alıştır. Sana çok iyi gelecektir. Her sabah yürüyüşe git mesela gerçekten alisirsan vücuduna da ruhuna da çok iyi gelecek. Benim ailem yarım saatlik uzağımda fakat gorusmuyorum. Ne ilk doğumumda varlardi ne de bu doğumumda olacaklar. 7 senedir evliyim ve malesef ki sadece annemle telefonda konuşuyorum. Bazen telefonlarını açmak dahi istemiyorum sonra vicdan yapıyorum hem beni görmek istemiyor hemde merak ediyor arıyor. O aramadigi sürece aramiyorum çünkü içimden gelmiyor. Beni görmek istememesini anladım da insan torununu gormek ister ama her aramada direk oğlumu sorar. Çok dertliyim de boşver.
(23 puan) tarafından
Herkesin hikayesi de yarası da farklı onu gördüm sizi okurken. Sizin imtihanınız da zormuş. Uzakken uzak olmak normal ama yakınken uzak olmak gerçekten daha zor olmalı. Kabullenmiş ve yolunuza bakmışsınız. Aileniz ile mutlu olun inşallah :)
(162 puan) tarafından
Çok teşekkür ederim. Evet yakınken uzak olmak daha zor. Eşim çok şükür anlayışlı ve hiçbir zaman bunu yüzüme vurmadı. Allah ondan razı olsun. Kabullendim artık böyle daha mutluyum ve daha doğrusu alıştım :)
0 oy
(1,766 puan) tarafından
Hangi şehirdesiniz?

Bende gurbetteyim eşim evlenir evlenmez çocuk istemeye başladı. İlk başlarda yok dedim baktım yalnızlıktan kafayi yicem en azından yoldaşım olur dedim. Şimdi dünyalar güzeli bir kızım var onu bebek arabasina koyuyorum çıkıyoruz yürüyüşe. Hamilelikte acayip zor geçti istifalar tiksinmeler mutfağın kapısına adım atar atmaz istifra ediyordum. Eşim sağolsun çok yardımı dokundu. Böyle durumlarda eş çok önemli. Doğuma da annem geldi. Sağolsun herseyime yardım etti. Rabbim hepimize kolaylık versin. Bebeğini sağlıcakla al kucağına inşallah.
(23 puan) tarafından
Amin inşallah, Ankara'dayım ben. Allah razı olsun eşim olmazsa bu şehre tahammül edemezdim.
0 oy
(6 puan) tarafından
Anlattıklarınızda tam kendimi buldum ailemden 3000 km uzaktayım buraya gelme gibi bir imkanlarıda yok. Eviminde sizn dediğiniz gibi pek bir manzarası yok dışarıda selam verip aldığım kimse yok denecek kadar az ama 3 sene oldu bile bir kızım oldu artık günler daha iyi geçiyor şükür insan alışıyor bir türlü ama sizi çok iyi anlıyorum gerçekten çok zor en iyi ben bilirim gurbeti
(23 puan) tarafından
Rabbim kızını sana arkadaş göndermiş. İnşallah bende sağ salim kucağıma alırım da benim kızım da bana yoldaş olur.
0 oy
(8,363 puan) tarafından
Canım kitap okumayı seviyorsan eğer kendine arkadaslıklar edinmek istiyorsan eşin bişey demezse Anneler okuyora instagramdan bir göz at. Bende gurbetteyim ablam var aynı sehırde ama kendısı akademısyen bıze vakıt ayıramıyor. O yüzden dort sene once anneler okuyora üye oldum güzel arkadaslıklar edindim. Hala da devam ediyorum. 
(23 puan) tarafından
Anneler okuyor'a üyeyim  4.5 aylık gebeyim ve hep yatarak geçti. Devam edemedim  seneye tekrar başlarım Allahın izniyle
(8,363 puan) tarafından
İnşallah hangi şehirdesin peki
0 oy
(7,072 puan) tarafından
Ay bende öyleyim ya  burada komşuluk var ama ben aşırı samimiyeti sevmiyorum sürekli bir dedikodu birbirine küsme falan oluyor hiç benlik değil eşimin ailesiyle de aram pek iyi değil o yüzden acayip daralıyorum sanki sadece bedenen buradayım ruhum hep doğup büyüdüğüm şehirde ah ahhhhhhh :((
(23 puan) tarafından
Gurbetlik zor. Ben de bir türlü doğduğun yerleri unutamıyorum.
0 oy
(13 puan) tarafından
Benimde aynı şekilde çok zor oluyor gerçekten insan ailesi yanında olsun istiyor yada bir arkadaş İstanbul dayım bende
0 oy
(62 puan) tarafından
İki yıl oldu ben de yalnızım Afyon'da yasiyorum . Hiç kimse yok tanıdık olarak bir tane akrabam yok .ilk zaman konuşacak insan olsun isterdm komşuluk isterdim de şimdi oğlum oldu 6 aylık onunla ilgileniyorum . Zaman hızlı geçiyor . 
(23 puan) tarafından
Allah bağışlasın.. Ben de bir o günleri görebilsem
0 oy
(856 puan) tarafından
Ailemle aynı sehirdeyiz, kayinvalidemle aynı apartmanda ama yalnız bir hamilelik geçirdim. 
(23 puan) tarafından
Bu daha acı  varken yoklar. Yokken yoklar zaten ama varken yok olmaları onların ilgisizliği
0 oy
(440 puan) tarafından
Sadece gurbettemi zor hamilelik 

Hamileliklerim zor gecti anneme cok yalvardim gelmedi hep beni kandirdi hastalanma numaralari vs babama asiri düşkün babamda  ş e r e f s i z i n teki  hadi onu geçtim acil sezaryana alindim girmeden annemi aradim anne nolur gel sana ihtiyacim var dedim  işim gücüm var dedi kapatti o gece yanima teyzem geldj ertesi gün annem görüş saatinde geldi gitti hemen ikinci yavruma kizima hamileydim gene gelmedi dogumda yine aradım anne nolur gel dedim sagolsun geldi dogum yaptiktan sonra cekti gitti ane nolur yanimda kal dedim birakti gitti beni gene teyzem kaldi oglum 3 yasinda kizim 8 aylik toplasan 3kere anca gelmiştir gurbetfe olsaydik uzak derdim ama simdi gonlume söz geciremiyorum affedemiyorun
(440 puan) tarafından
Suanda bile bulamıyor teyzelerim yegenlerim dedem bile gorusmedi adamcagiz vefat etti  kimse annemle görüşmek istemiyor herkese babami dert yanior agliyor babamin yanina gidince kocamda kocam melek oluyor adam gözünde bana verdikleri zararin hatti hesabi yok hala o trawmlrla ugrasiorum çocuklarıma asla oyle olmam benim cocuklarim herşeyden önemli ama olan bizim cocuklugumuza ve genclimize oldu
(23 puan) tarafından
Maalesef geçen günler asla geri gelmeyecek. Ama herkes o kadar şanslı olmuyor. Birileri hayata bir sıfır geriden başlıyor. Ama inşallah  siz çocuklarınız ile yaşayamadığınız çocukluk ve gençliği yaşayabilirsiniz
(440 puan) tarafından
İnşallah elimden geldigince ugrasiyorum ama işte insanin bir yani hep eksik  cok isterdim annemin sacimi taramasını hic taramazdi ta ozamandan öfkem vardi anneme 12 yaşında kapandım simdi 27 yasindayim neyi sevdim hangi renk severim ne zaman genc kiz oldum en cok.hangi yemeği severim  bilmez ilgilenmezdi yani ama simdi yavrularima baktikca annem diorum nasil dayanmis nasil soğuk durmuş neden yapamamis benim çocuklarıma cigerim kavruluyor yani ama çok şükür ki eşim oyle degil ben sinirlendigimde dudagimin üstünde küçük bi beyaz leke var cok sinirlendigimde kizdigimda bembeyaz olur esim hemen derki sen neye sinirlendin dogru soyle bembeyaz olmus küçük leken der birsey aldigi zaman senin sevdiginden aldim veyada sen bu rengi seviyosun veyada bir yemege gittimizde daha gitmden sevdigim yemekleri siparis eder sevilmek nasıl güzel diyorum bu adam bana seni seviyorum demese bile olur diyorum ama işte o biryani sevdiklerimle tamamlamaya calisiyorum
(23 puan) tarafından
Maşallah canım. En azından mutlu, huzurlu bir yuvan var. Hayatta hiçbir şey dört dörtlük olmuyor. İlla ki bir yerden bir şeyler eksik oluyor. Bazı boşluklar maalesef dolmuyor. Anne ve baba gibi...
Ama iyi bir eş bu hayattaki en büyük şanslardan birisi. Rabbim sağlıklı çocuklar da vermiş :) bir ömür hep mutlu olun inşallah
(440 puan) tarafından
Amin inşallah canim
0 oy
(1,396 puan) tarafından
Ay yakindilar da noldu ki kimseden destek görmedim.sadece annem birgün refakatçi kaldı sonra herkes bana köstek oldu.cok.sukur rabbim güç verdi de her işimi paşalar gibi hallettim kızımı da büyüttüm.Allah kimseyi başkasının eline düşürmesin .sana da hayırlı doğumlar diliyorum sağlıkla gelsin inşallah 
(23 puan) tarafından
Amin, Allah razı olsun... İnsan yanında birileri olsun istiyor. Bizi öldürmeyen şey güçlendiriyor belki. Şimdi kimseye ihtiyaç duymazsınız. Bakalım beni doğumda neler bekliyor? Doğumdan sonra yanımda olurlar umarım
0 oy
(553 puan) tarafından
Doğumdan öncede sonrada yalnızdım. Doğum öncesi hiç gelmediler doğum yaptığımda sadece ziyaret ettiler hiç kalmadan döndüler. Ama ben iyi hissediyordum yani zorluk yaşadım tabi az da olsa ama hallettim sende üzme kendini 
(23 puan) tarafından
Maşallah size :) umarım bende halledebilirim. Aslında yorgunluktan, uykusuzluktan gözüm korkmuyor. Ben kendimde olsa her işimi yaparım ama sağlığım yerinde olmazsa ne yapacağım niye endişe ediyorum
(553 puan) tarafından
İnşallah çok rahat doğum yaparsınız Eğer normal doğum olursa çok çok daha kolay olur hemen toparlanmanız içinizi ferah tutun eşiniz yardımcı olsun
(23 puan) tarafından
Amin, inşallah :)

İlgili sorular

0 oy
19 cevap 382 göst.
0 oy
26 cevap 426 göst.
18 Temmuz 2021 Aile kategorisinde misafir tarafından soruldu
0 oy
3 cevap 122 göst.
20 Haziran 2022 Diğer kategorisinde misafir tarafından soruldu
0 oy
17 cevap 393 göst.
18 Mayıs 2021 Aile kategorisinde ... Mira... (301 puan) tarafından soruldu

381,494 soru

11,421,714 cevap

34,977 kullanıcı

...