Seni en iyi senin gibi yaşayanlar anlar canım. O yüzden herkesin yorumundan önce sana yakın hayat hikayesi olanlarınkini dikkate al. Onlardan biri de benim. 8 yıllık evliyim. 2 çocuğum var ve 3. Ye 6 aylık hamileyim. 4 ay önce eşimden boşandım. Sebebi senin yazdıklarına benzer şeylerdi. Ekstra bir sürü şeyde vardı tabi. Bunları burada yazamam çokkk uzun olur. Psikolojik şiddet, yok sayma, umursamama, evine çocuklarına bakmama, parasını başka yerlere yedirme bize gelince param yok deme, herşeyime karışması ve her konuda özellikle iş konusunda beni engellemesi vs vs vs anlatsam roman olur. Herkes çocuk niye yaptın diyecek ilk çocuğum hariç diğerleri korunurken oldu yani ben istemiyordum. Şimdi en büyük keşkem ne biliyormusun keşke ilk çocuğuma hamileyken boşanmak istediğimde çocuğum için vazgeçmeseymişim. 1 çocuk babasız kalmasın diye sabredeyim dedim 3 çocuğum babasız kaldı. Zaten böyle adamların babalığı batsın hiç olmasın daha iyi. Benim aklım başıma 8 yıl sonra geldi. Sen geç kalma derim. Başka çocuk olmadan ailen de arkandaysa boşan. Daha detaylı konuşmak istersen özelden mesaj atabilirsin. Kendini yalnız hissetme. Yalnız değilsin. Ve gençlığini heba etme