Dün köye kınaya gittik. Öğlen sonu salonda kına başladı, ikindin bitti. Sonra köye kız evine geçtik hem yemek vardı, hemde orada oynama devam edecekti. 21 aylık kızım var asla tek durmaz. Ya babası ya da ben yanında olucaz. Dün bahçede duruyoruz kadınlarla, sofralar kurulmaya başladı. Bende içeriden çantamı almak istedim, kızıma önlük kaşık almak için. Kaynanama da söyledim, anne kıza bak ben çantayı alıp geliyorum diye. Ayakkabımı çıkardım, hemen odadan çantayı alıp geldim toplasan 3 dakika. O anda sofralara oturmaya başlamışlar. Kaynanama hemen oturmuş kızımı bırakıp. Sanki bir sonraki sofraya kalsan ne olacak. Evden çıktım kızım ağlamaya başlamış tanıdık kimseyi görmeyince. Madem oturdun kızla otur bende kızımla yan yana yiyelim. Sonra başka masaya kızımla oturduk. Yemeğin ortasında da sağolsun erkeklerin işi bitince eşim aldı artık kızı. Eşime anlatıyorum acıkmıştır falan diye savunuyor. Ben arkadan geldim sanki aç kaldım. Sonra Nur çocuğu emanet etmiyor oluyor. Sanki emanet edince bakıyorlar