Benim sorunum daha önce görümcem bir çok kez ayrıldığında aynı şehirde oturuyorduk onu evinden gidip dayaktan eziyetten ben kurtardım kucağımda çocuğumla gittim onun valizini falan topladım onu da aldım çıktım. Hastaneye götürdüm darp raporu aldım karakola götürdum. Evimde günlerce çocuklarıyla agirladim. Sonra bariscam dedi gitti neyse. Ara ara gittim yokladım sorunu varsa halletmeye çalıştım. Bu arada niye bu kadar kostun demeden aciklayim. Görümcem bedensel engelli ama aklı yerinde. hızlı hareket edemiyor 5 yaşındaki bir çocuk bile onu çok rahat dovebilir. O yüzden hep uzulurdum ona. Ben kayınvalidemin olduğu şehire taşındım. Şimdi yine ayrılıp geliyor babası almaya gitti annesi de evde tiktok izliyor yani o kadar normalleşti ki kızlarının ayrilamasi düşünün. Kayınvalidem bana dedi ki yarın gelirsiniz kızıma hoşgeldine dedi. Bem suana kadar kayınvalideme hayır demiş bir gelin değilim. Aramız çok şükür çok iyi beni sever savunur sayar değer hissettirir. Ama o an dedim ki. Anne sana saygım sonsuz senin evine her istediginde her ihtiyacin olduğunda şıp diye damlarim ama kusura bakma kızın gelip benim çayımı içene kadar evine adım atmam. Ben onun için çok koşturdum ama ne teşekkür etti ne bir acı kahvemi içmeye hususi gelmedi. Bu arada 10 yıldır evliyim gerçekten hiç gelmedi. Kayınvalidem de üzülür gibi oldu ama bsi demedi. Su ayrılık sırasında haksızlık mı ettim. Vicdanım huzursuz oldu