2 buçuk yaşında küçük kız evde de çok yoruyor bana yapışık kimsede durmayan ağlayan bir kızım var. Yaz tatili ve kız kardeşim de ğustosta evleneceği için biraz birlikte vakit geçirmek istedim büyük kızımın da burda arkadaşları var eğleniyor. Ama küçük kız evdeki halinden 2 - 3 kat daha ağlak zırlak bana yapışık hale geldi. Onlar ilgilenmeye çalışıyor onlarada bağırıyor oyuncak oynamaz hemen sıkılır parkta biraz dursa sıkılır bilmiyorum 1 haftadır ağzıma etti desem yeridir. Geri dönmeyi düşündüm.
Bugün en son yine bir şey oldu başladı ağlamaya artık annemler kardeşim falan canları sıkıldığını hissediyorum o yüzden ağlamaya başladığı an hemen parka götürüyorum ağlamaması için 40 takla atıyorum yine öyle ağlamaya başladı seside gür bizi çekmek zorunda değiller diye çıktım parka gittim annem de biraz sonra geldi
Diyoki sen bunlara niye süt vermiyon babanda diyo süt niye içmiyorlar dedim içiyorlar ya bardakta gün içinde falan. Öyle değil emzik biberon kullansaymış böyle ağlamazmış ki ben ne kadar uğraştım zamanın da emzik ve biberon için almadığım biberon kalmamıştı. Bize sütü yaparmış içine cici bebe koyarmış biz öyle içermişiz uyurmuşuz, daha biberon yaşında olan çocuğa yemek yedirmeye çalışıyormuşım yemekte yedirde diyo biberon ver rahat etsin diyo. Dedim buna biberon da versen bunun huyu bu ben 2 buçuk yıldır ne çekiyorum gurbette bilmiyorsun. Yarın alıp deneyelim diyo iyi dene dedim bende ama arkadm gelince bana destek olacak sandım parkta ağlıyordum çünkü ben. Belki haklı kimse senin bebenin ağlamasını da çekmek zorunda da değil. Kocalarınızın evinizin kıymetini bilin hiç bir yere sığılmaz gerçekten çocuklar yüzünden ister istemez kalbimizi kırdık belki. Geri bilet bakıyorum döneceğim en azında kendi evim. Evet burda yemek işi temizlik işi çok yok ama kızımın aksiliği o kadar arttıki evdeki hallerini bile arar oldum