Hanımlar 5 yıllık evliyim uzun anlatmayacagım işimin ailesinin birçok zulmüne yalanına iftirasına uğradım eşim de sessiz kaldığı için aynı benim gözüm de şu an duruldular zulümleri yok ama ben yaşattılarını unutamıyorum hepsi kafamda artık beynim yoruldu unutmak istiyorum olmuyor birgün karşılarına geçtim anlattım acılarımı ama o kadar masum o kadar pürüpak görüyorlar ki kendilerini boşuna nefes tüketmişim diyorum. Eşim deseniz bana haklısın diyor ama yine onlara laf söyletmiyor,gerek maddi gerekse manevi aile diye bir kavram yok bunlarda ama eşim için onlar yine hep başüstünde o kadar doluyum ki hakkınızı helal edin