İzin alırım, o da izin alır. Haber veririm, o da haber verir. Hesap sormam, o da hesap sormaz. Hesap vermem, o da hesap vermez. Duruma göre değişir.
Zaten birbirimizi harita üzerinden görebiliyoruz. Çıkarken ben şuraya çıktım gibi bir haber vermenin onun hakkı olduğunu düşünüyorum. Her an beni haritadan izleyemez ki. Belki eve geldi bir baktı ben yokum. Gereksiz panik.
Eşim de her durumdan haberdar olmak ister çünkü evde çocukla tekim, başıma bir şey gelse Allah korusun önceden bilmek hakkım diye düşünüyor. Ki bence mantıklı da. Ben de aynı şekilde.
Akşam arkadaşlarla çıkarsa kim kim ve nereye gittiklerini elhamdülillah ben sormadan o söyler. Merak etmem ben, güvenirim. Ben sorarsam az söyler, sormazsam detaylıca anlatır çünkü.
Biraz da eşi çözmek gerekiyor bence.