Kötü bir anne miyim yoksa iyi bir anne miyim bilmiyorum. Ama kızım ne zaman ağlasa kendimi suçlu hissediyorum. Sanki ben kötü anneyim. Kızım ağlayınca alacaklar elimden gibi hissediyorum. Bu duyguya hamileliğimden beri hakimim. Riskli bir gebelik, sürekli bebeği alacağız diye şaka yapan kayınvalide, bebeğim erken doğduğu için küvezde kalması, kayınvalide yüzünden lohusalığı yalnız geçirmem vs. daha birçok neden. Acaba diyorum ben kötü bir anne miyim? Kızım ağladığı zaman alacaklar korkusu ile baş etmek çok yorucu ve stresli geçiyor. Kendimi o kadar kötü hissediyorum ki. Stresim kızıma da yansıyor