Canım bendede vardı eşim en büyük destekçim oldu ilaçsız doktorsuz yendim sayılır tuvalete dahi tek başıma gitmezdim ataklarim olduğunda eşim hep sakin ol birşey olmayacak bekle gör gel çıkalım kal burda diye diye başardım şimdi çok rahatım dışarı cikiyorum ayağım geldiği zaman ortamdan ayrilmiyorum bakıyorum birşey yok geçiyor şimdi kırk yılda bir oluyor oda geçiyor korkularımin üstüne gidiyorum