Artık eşimle son kavgadan sonra o kadar soğumuşum ki onsuz uyuyamazdım uyurken temas etmem gerekirdi o kadar kopmuşumki artık anneliğime daha odaklanır daha verimli oldum anne olarak hissediyorum bu dünyada sadece kadınlığımı aşkı sevgiyi kocalığı hiçe saymışım artık onu ihtiyaçlarımı gideren bir eş olarak görüyorum ne acıdır ki hiçbir beklenti içinde değilim bazen bağıra bağıra açıklıyorum birşeyi o kadar yorulmuşum ki konuşmak dahi istemiyorum anlamıyor mu kendi bilir diyorum zaten hamileliğimin başından beri cinsellik yoktu ondan öncede pek var olduğu söylenemez çünkü hep kavgalıyım