Kızlar 2 bebegim var biri 20 aylik diğeri 3 aylik. Tek başıma bakıyorum ama baş edemiyorum artık. Balkondan kendimi atasım geliyor. İlki küçük 2. Neden yaptın demeyin isteyerek olmadı. Evet varlıklarına bin şükür ama artık ben eski ben değilim. Sinirliyim, yorgunum, bamimsizim ve bedenimi kilomu sevmiyorum. İşin kötüsü gün boyunca oturmadigim halde çocuklarla yeterince ilgilenmiyormus hissinden kurtulamiyorum. Büyük oğlumla oyun oynuyorum diğeri ağlıyor onunla ilgileniyorum emziriyorum derken büyük oğluma yemek yapmam gerekiyor. Eşim haftanın 7 günü çalışıyor maalesef esnaf akşam geldiğinde 2 saat ilgileniyor çocuklarla kendine vakit ayır diyor ama onda bile bulaşık diz, çamaşır at katla evi topla böyle geçiriyorum. Psikologa gitmeyi düşünüyorum ama ona bile gidecek vaktim yok. Eşimle aramızda zaten romantiklik adına bir şey kalmadı. Çocuklar uyuyunca direkt bizde uyuyakalıyoruz. Hiç bir aktivite yok dizi film kitap ne bileyim bazen boş boş oturup duvarı bile seyretmek istiyorum ona bile vaktim yok ..