Canım benim inan bana ben de ailemden yana çok çektim. İnsanlara anlatınca inanamıyorlardı. "Hiçbir aile bu kadar kötü olamaz" diyorlardı. Ailemden şikayetçi bile oldum. Kadın sığınma evine gitmeyi bile kafama koymuştum. Ama bütün zoruluklarıma rağmen okulumu dışardan okumaya uğraştım. İlk başta mezun olurum, sonra kadın sığınma evine gider, yeniden bir hayat kurarım dedim. Eşimle tanıştım, ailemi karşıma alıp eşimle evlendim. Şimdi ise eski günlerime bakıp "Neler atlamışım ben" diyorum. Dediğin gibi kimse kimsenin hayatını, neler çektiğini bilemez. Baban çok kötü bi insanmış evet ama kardeşinin yaptığı hata yutulacak cinsden küçük de değil. Ben kimseyi yargılamıyorum. Sen abla olarak görevini yapmışsın ama o bu hayatı kendisi seçmiş. Daha 2 haftalık evliyken eşini aldatmış. Bunları yapmak zorunda değildi. Çıkış yolu çoktu.