Vay benim kuzum ya vok üzüldüm. Biz de kendimizin yavrularını sahiplendirmistik tanidiklarimiza. 4 sene sonra 2 side geri geldi bakamıyoruz diye başlarından attılar. O kadar perişan haldelerdi ki kiyamadik eve aldık kimseye de veremedik
Biri dedi ki zaten hiç ortada dolanmaz çok az yer varlığı yokluğu bir dedi hayvancagiz ne şartlarda yasadiysa pusmus kalmış dem3k ki bize gelince canlandı ozguv3n geldi kendini sevdirdi.
Diğer zapzayif kalmış perişan olmuş dişleri dökülmüş ağzı yara içinde zamanla o da toplamları bir sürü tedavi vs dislerinij bir kısmı çekilmek zorunda kaldı derken güzelce kilo aldı tam bor serseri oldu evin neşesi oldu.
Bu sırada bizim evdeki kendi kedimiz depresyona girdi hayata küstü hayvanın tüyleri beyazladı bildiğin ona da ayrı üzüldük evdekileri kabullenemedi. Ama zamanla alıştılar şimdi koyun koyuna uyuyorlar arada dovusuyorlsr falan ama kardeşler 4 senenin sonunda tekrar buluştular.
Allah sizden de razı olsun sahip çıkmışsınız güzelce bakarsınız insaallah.