28 yasindayim 5 yas ve 6 aylik oğullarım var görümcem 40 yasinda evlendiğimden beri hic uyusmadi kafam ona hic bir otururuz saatlecerce konusur ayni seyi tekrar tekrar soyler onu hep onaylamalisin ozaman sıkıntı yok annesine benim yanimda hep kizar bağırır alttan banada ayar vercek sözde ben anlıyorum hep onun dedigi doğru ondan çekindiğimi farkettim artik kayinvalidemin yaninda daha rahatım istediğimi söylerim ama görümce beni geriyo oturunca biraz konuşmasam hemen ic cekiyo annesine bakiyo ne var yani hic susmucak miyim kendimi değersiz hissediyorum kendi düşüncemi hic bir konuda söyliye mıyorum ona cavap veremedim icin aklimda onunla kavga hep ne yapmam lazım küssem yeniden dunyaya gelcem sinir hastasi yaptı beni