Kizlar nerden nasıl başlasam inan bilmiyorum
O kadar yorgunum o kadar bitkinim o kadar mutsuzum ki
Eşimle zaten pek anlasamiyoruz artık
Aynı dili konuşmuyoruz
Çok anlayışsız herseye bi bahane bulur yaptığını yapmadım der
Asla özür dilemez hatasını kabul etmez
Bi gün bile taktir etmez beni
Üzülsem ne oldu neyin var diye sormaz, sorsada teselli etmez
Bilmiyorum çok yoruldum
Para yüzünden bu ara tartışıyoruz resmen önce böyle değildi
Ruhen çöktüm yiprandim
Zaten çocuklar çok yoruyor
Dün gece geç yattım çocuklar uyumadi
Uyuya kalmışım sahura kalkamadim
İşine gelmedi de kalkmadin diyor
Aşırı öfke başladı namazda kılıyorum ama içim huzurlu değil
Niye böyle oluyor anlamıyorum
Varmi benim gibi olan teselliye ihtiyacım var
Annemi arasam dertlessem o da babamla ilgili başlıyor
Asla yardımcı da olmuyor teselli de etmiyor