+1 oy
300 göst.
önce Aile & Aşk kategorisinde (1,642 puan) tarafından
Bu aralar aşırı gerginim. Oğlum sürekli sınırlarımı zorluyor. Mesela evi supururken sürekli makineyi kapatıp açar. Uyuturken yataktan yere yastık fırlatır emzik fırlatır. Toleransım çok düştü. Sürekli sesimi yukseltiyorum. Sakın kalmak için var mı bir tavsiyeniz? 

Yarın psikiyatriye gideceğim ama ilaç vermeyecek hamile olduğum için. Papatya çayı içiyorum. Oğluma kızan bir anne olmak istemiyorum. 

18 Cevaplar

+2 oy
önce (131 puan) tarafından
Çocuğuma henüz öfkelenmiyorum (15 aylık). 

Ama okul öncesi öğretmeniyim. 3-4-5 yaş gruplarına hâkimim, anlıyorum sizi. Aslında biliyor musunuz çoğu kişinin bu problemi hayata yetişememekten oluyor. Kadın olarak sürekli yemek, bulaşık, çamaşır, temizlik döngüsündeyiz ve çoğunlukla eşlerimizden aldığımız destek çok sınırlı. Çoğumuzun eşi, çocuğa bakarken yine ev işi falan yapmak zorunda kalıyoruz. Kişisel olarak enerjimizi yükseltecek veya kafa dinleyecek zaman yaratamıyoruz. Yapıyorsak da çok az. Avrupai bir aile döngüsünde değiliz çoğumuz. Bir de eskiden de ev işi + çocuk bakımı varmış kadına atfedilen ama şimdiki devirde ev işi + çocuk bakımı dışarıdan anlamlı da gözükmüyor. Üzerine bir de bir işte çalışman bekleniyor. Yoksa toplum tarafından ya da eşler tarafından yaptığın belli olmuyor bile. Psikolojik olarak da yoruluyoruz. Çok mu felsefi konuştum bilmiyorum ama kabaca öfke nedenleri daha çok diğer faktörler olduğunu düşünüyorum ben.
önce (3,186 puan) tarafından
2. 5 yaşında. Evet bende düşünüyorum kötü durumda olanları ama anlık sabırsız oluyoruz. Böyle olacağımı hiç tahmin etmezdim. Bende bir kayıp yaşadım o yüzden psikolojim bozuldu gibi geliyor. Destek almak iyi olur mu aynı mı olur bilemiyorum. Zamanla törpülenir inşallah kötü huylarımız.. Evet çocuklar çok saçma şeyler yapıyor ( bize göre) ama gelişimlerinin bir parçası. Onu düşünmek lazım. Çoğu zaman düşünürüm
önce (131 puan) tarafından
Ben eşime öfkelendigimde, bebeği olan bir arkadaşıma anlatıyorum. O da bana anlatıyor. Böylece rahatlıyor ve sakinleşiyorum. Aynı zamanda bebek zorluklarını vs de konuşuyoruz. Sanki bana bu çok etkili oluyor gibi geldi (olumlu anlamda). Psikolojik destek teoride tamam ama pratikte zor. Neden dersen, hastanelerde genelde psikiyatrisler oluyor ve az dinleyip ilaç verip gönderiyor. Ama insanın duygusal boşalıma ihtiyacı var bence. Bunun için terapi almak lazım düzenli olarak. E bunu da hastanede karşılamak zor çünkü psikolog sayısı az , çok olsa sizin zamanınız az. Özele gitsen bilmem kaç seans. Yine vakit ve maddi boyutları çok var. Gerçekçi konuşuyorum. Bizler çoğu kötü olaya psikolojik destek al diyoruz ama o iş pratikte zor maalesef. Aynı psikoloğa anlatır gibi bir arkadaş bulup, konuşmak faydalı olabilir diyorum.
önce (3,186 puan) tarafından
Anladım canım evet mantıklı dediklerin
önce (3,186 puan) tarafından
Özelden birşey sorabilir miyim
önce (131 puan) tarafından
Tabi ki
-Reklam-
+1 oy
önce (2,093 puan) tarafından
Benim şu son 1 aydır bakış açım değişti aslında bir video değiştirdi. Diyodu ki eğer çocuğunuza 5dk ayirmazsaniz sizin 5 saatinizi çalar. Çocuğun 5 dk si senin 5 saatine eştir. Harbiden de öyle ben bişey yaparken yaramazlık mi yapıyor bişey mi istiyo canı mı sıkılıyor oturuyorum 5 10 dk vakit geçiriyoruz . Hadi bakalım şimdi iş vakti sen oyun oyna ya da telefonla oyna ben bitirdikten sonra bişeyler yapalım diyorum . 1 aydır çocuğa bağırdığımı hatırlamıyorum resmen
önce (1,642 puan) tarafından
Bunu da deneyeceğim sağolun
önce (2,093 puan) tarafından
Ha bide çocuk çok ofkelendiyse ben hiç ellemem o öfkesini bı atar fırlatır ağlar bağırır. Ben kendi öfkem bastırıldığında daha da deli oluyorum çocuk nasıl hisseder kim bilir
+1 oy
önce (734 puan) tarafından
Canım benim , bu dünyaya gelmeyi kendi tercih etmedi sen tercih ettin . O yüzden sabretmek zorundasın, daha çok küçük ne anlayacak çocuk yapma etmeden gülüm ❤️ hamilelik hormunlarından hep bunlar , sakin kal hiç birşey yapma bağırma çocuğa . Düğmeyi kapatsın emziği fırlatsın yastığı fırlatsın ne var yani bunlar ufak tefek sorunlar kuzum çocukta travma bırakma 
önce (1,642 puan) tarafından
Dua edin bana, sanırım ihtiyacım var❤️
önce (734 puan) tarafından
Her zaman dualarımda olacaksın inşallah canım ❤️ Allah sana güç kuvvet versin inşallah ❤️
0 oy
önce (793 puan) tarafından
Valla napıyorum biliyor musun oturup bekliyorum sinirimin geçmesini bekliyorum oğlum 2 yaşında ve beni çok zorluyor mesela süpürgeyi mi kapatıyor otur oraya bekle tepkini öyle belli et bağırma anlat ona anlamıyorsa bekle başka çözüm bulamadım 
önce (1,642 puan) tarafından
Ben oturup beklesem o açıp kendi devam ediyor süpürmeye
önce (793 puan) tarafından
Sabırlı davranmak gerçekten çok zor
0 oy
önce (3,186 puan) tarafından
Bende çabuk sinirleniyorum aslında yaramazlık değil yaptıkları ufak bir ilgi çekmek yada bir iş yaparken çocuk olduğu için birazcık uzatıyor sallanıyor giyinirken vs. Ama tolere edemiyorum anlık parlıyorum. Ne yapacam bende bilmiyorum. Ama bağırmak çok kötü oluğunu okudum geçen gün biliyoruzda aslında ama anlık oluyor herşey. Psikolojiden kaynaklı büyük ihtimal. Kendi kendime sakin olmaya çalışıyorum. Çok kötü, zararlı bir şey değilse biraz daha gevşettim. Psikoloğa gitmek iyi olabilir 
önce (3,186 puan) tarafından
Birde bağırmamızın sabırsız olmamızın sebebi birşeyler yetiştirmeye çalışıyoruz sürekli. Yok yemek, temizlik iş iş iş... Merkeze çocuğumuzu koymamız lazım..
O anda onun fikrini değiştirin. Süpürge yaptırmıyordu banada, onada bir süpürge aldım onunla oyalandı. Veya diğer başlıkları verdim onlarla süpürdü. Veya ıslak mendil verdim hadi küçük yardımcım sende toz al yerleri sil diye verdim. Daha eğlenceli hale getirerek ilgisini çekmek lazım birazda. Yoksa bağırıp kızmak kesinlikle çözümü olmuyor. Sürekli üretmemiz lazım. Yeri geldi tamam al sen süpür dedim boşlukları ona süpürttüm, halılar zor ben süpüreyim dedim. Az az oyaladım. Ama zamanla geçiyor. Şimdi hadi annecim hemen süpüreyim oyun oynayalım diyorum karışmıyor bile.meraklı minikler..
önce (1,642 puan) tarafından
Daha 13 aylık ama deneyeceğim dediklerini
önce (3,186 puan) tarafından
Evet benimki de o zamanlar çok istiyordu. Silmeyi çok seviyordu o zaman hep Bez verirdim eline. Neyi seviyor keşfedebilirsin belki. Şimdi 2.5 yaşında ama uzun sürdü süpürgeyle olan olayımız bizimde :) şimdi başka türlü engel oluyor ama alıştım artık bekliyorum üstüne falan oturuyo çek beni diyo. Biraz itiyorum sonra müsaade ediyo
önce (1,642 puan) tarafından
Bez verme olayını deneyeceğim. Teşekkür ederim ❤️
0 oy
önce (2,451 puan) tarafından
Bazen kendime engel olamıyorum kızıyorum bağırıyorum ben de böyle olmak istemiyorum ama o an elimden başkası gelmiyor sonra vicdan azabı çekiyorum 
0 oy
önce (740 puan) tarafından
Ben ciddi anlamda stres topuyum. O kadar çabuk sinirleniyorum ki eşiğim çok düşük. Baktım sinirlenecegim kızımı mama sandalyesine oturtup balkonda terlikleri fırlatıp rahatlıyorum. Benimki bir örnek ama kendinize anlık sakinleştirici bulmanız lazım. Mesela zikirmatik edinin sinirlenince çekin, başka bir odada biraz stres atıp öyle çocuğun yanına gidin ya da hemen bir yüzünü yıkayıp 10 a kadar sayın bunlar öfkeyi anında yatistiriyor 
önce (740 puan) tarafından
Anne olmak cok zor zaten üzülmeyin hiç birimiz mükemmel olmak zorunda degiliz. Gönül ister bizde instamom olalım ama tek başına bebe bakmaktan beynim sulandi benim. Bizde de ne travmalar var ama hepimiz annemizi çok seviyoruz elbette. Siz ona sevginizi verin bebeğiniz her zaman hissedecektir:)
önce (3,186 puan) tarafından
Ben geçen günlere üzülüyorum. Bakıyorum büyüyor ve birdaha gelmiyor bu güzel anları. Birde sadece ben agresifim herkes yumuşak davranıyor gibi geliyor ya :D
önce (740 puan) tarafından
Ahahah yok yok merak etme tüm anneler bu süreçten geçmiştir herhalde. Malesef bir yerde hepimiz yoruluyoruz lohusa bunalimi diye birşey var. Ve emziren kadınlar emzirdigi süreç boyunca bence lohusa psikolojisi devam ediyor,  daha güzel günler sizin olsun :))
önce (3,186 puan) tarafından
Teşekkürler konuşmak iyi geldi :) inşallah hepimizin olsun. Lohusalıktan hiç çıkamadık :D
önce (740 puan) tarafından
Amiiin canım benim ❤️
0 oy
önce (811 puan) tarafından
O an odayı süpürmeyi bırak bekle, baktn yine olmuyor başka odaya gec seni anlayacak yaştaysa anlatmaya calis, benimde oğlum bı dönem böyleydi geçiyor ama 
önce (1,642 puan) tarafından
Teşekkür ederim yorumun için
0 oy
önce (6,955 puan) tarafından
Mümkün mertebe sabretmeye çalışıyorum kızım çok zor bir çocuk değil maşallah ama arada yastık ısırdığım olmuyor değil 
önce (1,642 puan) tarafından
Teşekkür ederim yorumun için
0 oy
önce (2,193 puan) tarafından
Şuan oturma odasının içine etmiş birlikte koyun koyuna uzaniyoruz ilgimi başka yere vererek sinirim geçiyor sadece ya sabır diyip susmak 
önce (1,642 puan) tarafından
Etrafı pisletmesi beni sinirlendirmiyor. Dolabı açıyor yoğurdu falan döküyor. Her hafta mutlaka halıyı yıkıyorum. Sorun sürekli bir seyleri atması. Eline ne geçerse atıyor.
0 oy
önce (17 puan) tarafından
Çocuğunzn başını iki elinizin arasına alın bildiğiniz tüm sureleri okuyun inşallah faydasını göreceksiniz bnm çevremde var öyle bir kaç kişi gerçekten işe yarıyor 
önce (1,642 puan) tarafından
Deneyeceğim sağolun
0 oy
önce (17 puan) tarafından
Sürekli ona Kur'an Kerim okuyun okuyamıyorsanz açık netten dinletin
önce (1,642 puan) tarafından
Teşekkür ederim deneyeceğim
önce (17 puan) tarafından
Rica ederim deneyip işe yararsa burda yorumunuzda belirtin diğer annelerimiz için
önce (1,642 puan) tarafından
Tamam❤️
0 oy
önce (1,530 puan) tarafından
Benimde 2.5 yas oglum 2 aylik kizim var. Annem yardim ediyor sagolsun bende kaliyor ama sonucta evdeki rutin islerin devam etmesi gerekiyor. Annemle ikimiz zor yetisiyoruz.  Bende gecen gun soyle dikey supurge ile bi supureyim kirintilar gitsin dedim. Oglum supurgeyi aldi elimden kapatti simdi supurme dedi kenara koydu. Koltuk kirlentlerinj yere atar uzerine atlar her zaman. Mutfava tittigim an sandalyeyi koyar ben izlicem sen yemek yao der animda baslar baharatliktan birseler dokmeye. Gecen gun odasini topladim oyuncaklari bulamiyorum diye tum oyuncak dolabini doktu. Tv uzerine duvara haribo sekerleri yapistirmis. Gecen gun ayni yeri pudingle duvar boyuyorum dedi. Bazen sinirlensem de bazen gulup geciyorum. Cunku kizimca ve engel olmaya calisinca 2 yas sendromu devreye giriyor daha da kotu oluyor. 
0 oy
önce (13,567 puan) tarafından
Bakara suresi aç canım inan sakinleştirir veya rukye dualar ac. Bi ara o kadar öfke patlaması yaşadım ki mutfakta bisiler firlatmaya başlamıştım artık sonra dua açtım sesli sesli dinledim çok şükür daha iyiyim
0 oy
önce (1,783 puan) tarafından
Psikaytri sizi ilaçları dönük bir meyve haline getiriyor.... Üniversite zamanlarımda aha kazandım aha kazanamdim derken bende gidmisdim...onun yerine öbür odada cama koşuyorum gerilince bir nefes alıyorum soğuk hava yüzüme çarpıyor...ve diyorum unuttunmu sen annesin sen onlara bagriri cigrirsan başkası ne yapmaz kendine gel diyorum kendime...zaten bagirsanda anlamiyorlar 18 aylık oynuyor oburude 6 aylık öyle yaparak sakın kalıyorum hemde gerginliğin onlara yansımıyor ✓deneyin bence✓
0 oy
önce (3,122 puan) tarafından
Seni hatırlıyorum melisaydı ismin sanırım. İkinci bebiş bizim gibi üst üste geldi yetememezlik var hamile kalacağım dediğinde de yaşayan biri olarak zor olacak demistim canim maalesef daha zor günler olacak aci ama gercek Allah yardımcın olsun onlari biz istedik anneyiz kızarız ama en cokta biz severiz nefes egzersizi cok işe yarıyo yada bulunduğun odayı kısa süreli terket yada yastığı ağzına al bağır cocuk görmesin ben boyle yapıyorum ❤️
önce (1,642 puan) tarafından
Deneyeceğim sağol ❤️
0 oy
önce (5,322 puan) tarafından
Odayi terk ediyorum öfkem yatişsın diye baska odaya geciyorum dün sabah gene boyle bir an yasadik baska odaya gectim gorememis beni anne nerde diye agladi baya onu birakip gittim sandi 
0 oy
önce (288 puan) tarafından
Sanırım bu ara hepimiz aynı şey yaşıyoruz daha iki gün önce ben de kendi kendime sorgulayıp daha sakin ve farklı davranmak konusuna kendime bir söz verdim ve sonuç iki gündür evde kızım da herhangi bir şekilde öfke patlamaları agresiflik belirtileri minimuma indi sorun tamamen bizden kaynaklanıyor aslında anne karnındaki bebek için yediğimiz besin nasıl bizden ona geçiyorsa şu anda da bizdeki tüm duygular ona geçiyor ve bizdeki stres ve öfke çocukta öfke patlamalıri olarak bize geri dönüyor benim oğlum da hareketleniyor ve bildiğin gibi rahatsızlık sebebiyle çok dikkatli bakmam gerekiyor bu yüzden koruma güdüsüyle biraz kızıma karşı farklı tahammül seviyem düşebiliyor abarttigimi fark ettim çünkü o da buna alışkın değil normalde çok sabırlıyımdır artık tepki verdiğinde ben de onun gibi oyuna çevirerek karşı tepki veriyorum sarılıp öpüyorum birbirimizle iletişimimizi iki gündür çok güzel geri kazandığımı düşünüyorum çocuğumdan da olumlu geri dönüş aldığım için çok mutluyum sesli yazdırıyorum bu arada arada yanlışlıkla kusura bakma tatlım :)
önce (1,642 puan) tarafından
Estağfurullah ❤️ ah biz analar. Ne yapsak kendimize yapiyoruz.
önce (288 puan) tarafından
Anne olmak çok zor :)

İlgili sorular

0 oy
20 cevap 679 göst.
18 Ağustos 2023 Diğer kategorisinde Npp (338 puan) tarafından soruldu
0 oy
15 cevap 277 göst.
11 Aralık 2024 Aile & Aşk kategorisinde Denizela (162 puan) tarafından soruldu
0 oy
3 cevap 64 göst.
25 Kasım 2024 Sağlık-Diyet-Spor kategorisinde Annelerrr (325 puan) tarafından soruldu
0 oy
0 cevap 33 göst.
12 Ekim 2024 Diğer kategorisinde elifylmz55 (6 puan) tarafından soruldu

408,403 soru

12,270,185 cevap

37,572 kullanıcı

Kategoriler

...