Hiçbir şeye mecbur değilsin. Ya kocanı boşa ya da o evden ayrıl. Biz yeni evliyken kaynana bizi iftara çağırmıştı, kendi erkek kardeşi de gelecekmiş, ben de senin gibi rahatsızdım yatıyordum evde. Eşim de anasını aradı, rahatsız olduğumu söyledi. Halden anlamayan kaynana bozuntusunun sesi telefon hoparlörde olmadığı halde nasıl da gür geliyor. "Kalk gidiyoz de, tut kolundan getir" gibi çirkin şeyler söyledi. Sinirden ağlamaya başladım. Bir insan hiç mi halden anlamaz. Geçmiş olsun oğlum, yapabileceğimiz bir şey var mı demek yerine, oğlunu dolduruyor. Karnımda da torununu taşıyordum bu arada.. Asla acımazlar..
Bir keresinde de kan vermiştim yeni hamileyim. Kahvaltıya çağırdı kaynana hazretleri. Başım dönüyor uzanmam lazım dedim. "Gelin yatar mı" diyip duruyor. Şaka yapıyor sandım, baktım ciddi ciddi söylüyor. Ben nereye düştüm böyle dedim. Başım dönüyor düşüp kalsam umrunda olmayacak kadının.