Merhabalar. Aranıza yeni katıldım.
Ben yabancı bir gelinim ve kaynanam ile aynı şehirde yaşıyorum. Zamanında iki sene beraberde kaldım. Diyalize girdiği için bazen duşunu falan aldırırdım. İlk zamanlarda problem yoktu, ama sonra uzaklaşmaya ve sevmemeye başladım. Sürekli dedikodu, sürekli fakir, sürekli mağdur kendisi. Neyse kendi evine geçti. Bende onların evinde oturuyorum. Ev 2+1 ama 1+1 olarak kullanıyorum. Diğer oda onun eski eşyaları (ama onun için yep yeni). Gelen arkadaşlarım şaşırıyor bu eski eşyaların ne işi var evinde diye. Bu evde siz oturun diye oturttu. Bizde her sene atanırız umudu ile pek takmadım. Ama şu an çocuğumuz oldu, olay burada başladı. Eşyalarını almalarını istedim, annem gelecekti yatacak yer yoktu. Neyse yarısını götürdü isteksiz, isteksiz diğer evine. Yarısınıda annen gelmeden önce alırız dedi. Annemin gelmesine bir gün kala, ne zaman götürüyorsunuz dedim, başladı ağlamaya, sen bnm oğlumu benden uzaklaştırıyorsun, doğumda bana kötü davrandın, arkadaşlarında bana kötü davrandı, evi beğenmiyorsan git dedi. Bnm sinirden ağlamaktan sütüm kesildi. Ortada kötü davranma gibi bir şey yok, kesilmişim zaten ailemden kimse yok senimi düşüneceğim dedim. Bunun derdi hastanede bakıcı olarak kalmaktı, ben istemedim. Bn 95kilo kendisi diyaliz hastası 60kilo. Doğumdan sonra annem gelene kadar gel dedim, gelmem onada hastanede refakatçin kimse o baksın dedi. Zaten ondan sonra yüzüne bile bakmadım. Neyse en son 20günlük lohusayken evden kovdu işte, bnde ondan sonra konuşmuyorum. Evliliğimde çok problem yaşadım. Yüzsüz kaç kez arayıp bebeği görmeye gelebilir miyim diyor, eşime. Ben engelledim her yerden. En sonunda delirdim, istemiyorum o kadını dedim seviyorum hatta nefret ediyorum dedim. Eve geldi yine yüzsüz selam falan vermedim, çocuğu göstermedim. Takı geçen gün kaynım gelene kadar. O var diye diğerleri de geldi. Çok vermedim çocuğu. Yani kadından çok nefret ediyorum. Etrafındaki kimse sevmiyor. Ona göre herkes ona düşman,onu çok kıskanıyorlar. Büyük eltim.bile kaç defa evinden kovdu. Ben normalde sabrli insanimdir, ama damarıma bastı. Annem yine oturma odasında yatıyor kalkıyor. Eşyaları bir hurçta duruyor. Annemin eşyalar için yorumu ( kızım biz bu eşyaları sokaktaki kedi köpeğe veriyoruz dedi) siz düşünün nasıl pis eşyalar onlar. Annem bu hafta ülkemize dönüyor. Ardından bn gidiyorum. Eşim durumu toparladıkdan sonra döneceğim. Şans ya tam bu zamanlarda işlerimiz rast gitmiyor. Kiraya çıkmak istiyorum, eşim cesaret edemiyor..beni sinir ediyor.
Ne yapmalıyım bu durumda. (Kadını hiç görmek istemiyorum)