Biliyorum çok bencilce. Biliyorum çok yanlış ama eşimin ailesiyle kendi içimde anlaşamadığım noktalar var asamiyorum. Çocukla ilgili müdahele etmeleri, konuşma tarzları, söylemleri çok can sıkıcı. Örneğin ekmek vermek istemiyorum dedikçe zorla ağzına ekmek tıkmaları. Dişleri çıktı eli ağzındayken ısırdığı için ağladı bunu görünce büyütüp çok içim acıdı üzüldüm eldiven mi taksak demeleri. Geçen gün yaptığım yemeğin tadı tuzu yok diye yanımıza oturup ay bune verme bunu çocuğuma kıyamam, ay çok kötü ya nasıl yesin demeleri.. her hareketleri batıyor. Babasının sürekli kaşıkları yıkayın oyuncakları yikadinjz mi diye her şeyi sorması. Yani aklinjza gelip gelebilecek her şeye fikirleri var. Kendimi tutamıyorum gülüp geçemiyorum. Bir kere bile sen işini bilirsin annesisin dediklerini duymadım. Bana yardım edin ne yapmam lazım. Bu stres düşünce günlük hayatıma ve çocuğuma bile yansıyor. Onlar değişmeyecekler belli ben nasıl bu durumu takmamaya başarabilirim?