Malesef var böyle zihniyet haala. Biz burda yaşadığımız sürece o bu kafadan çıkmaz. Bu ilçeden bı şehirden gitmemiz lazım. Ancak öyle. Çünkü burda herkes herkesi tanıdığı için ve bu zihniyetle büyüdükleri için değişmesi imkansız. Ama çok direniyorum ona. Çok zor oluyor bıktık artık. Böyle büyümediğim için çok zor geliyor. Çocuk doğunca da hastalansa falan asla tek göndermez abisini yanımda gönderir. Mesela ayın 17'sinde kadın doğum randevum var kontrole gidicem. Asla tek gitmeme izin vermez. İlla biri ile gönderecek beni.
Geçen gün markete gidicem dedim aşırı dondurma çekiyordu canım. Evden çıktım baktım kayınbabam araba ile geçti yanımdan. Arabada da 3 tane kaynım vardı bide. Beni arabayla götürüp geri getirdiler eve kadar. Kaynımın ters ters bakışları gözden kaçmadı.yani niye bu tek başına dışarı çıkıyor dermiş gibi.
Artık eşime söyleyeceklerini bildiğim için dedim markete giderken babanlar gördü beni götürüp getirdi. Bu defa bağırdı seni nasıl görürler diye. Yani ailesi diyecek ya bu kadın neden tek başına dışarı çıkıyor diye.
Bende bağırdım artık kimse karışamaz herkes gitsin kendi eşiyle ilgilensin dedim.
Yani bı markete gidip azıcık hava alacaktım o da burnumdan geldi.