Kizlar 4 yas kızım artık beni delirtiyor ne söz dinliyor ne duruyor çıldıracağım 1 yas bir tane daha bebek var onla uğraşırken koskoca un çuvalı mutfağın ortasında devrilmiş kendisi sokağa çıkmış gitmiş ses vermiyor eve götürmeye calisiyorum 3 4 mahalle kaçıyor çıldırmamak sinir krizi geçirdim bu gün komşular sakinleştirici deliricem bu gidişle psikiyatri ye gitsem allahim sabır ver deyio duruyorum ama sabır filan da kalmadı artık yemin olsun kendi çocuğundan nefret etmeye başladım bu kadar yaramazlık olmaz her istediği oluyor babası bende sıkılmasın kardesini kıskanmasın diye parka komşulara çocuk olan tanıdıklarını yanına götürüyoruz eve dönüyoruz aynı ne yapacağıma şaşırdım aşırı yaramaz huysuz miz miz bir çocuk oldu bazen o kadar dayanamicak hale geliyorum ki bunaldım artık bu denli olamaz bir çocuk gercekten
Güya kız çocukları 4 yaştan sonra sakinleşiyormuş alakası yok. Benimde 4 yaş ve 16 aylık 2 kızım var. Yaş aralığı aynı sizin gibi. 2si de çok eziyetli bebekti. Ilki zaten karakter olarak mızmız ağlak kucakcı yemek yemeyen iştahsız 5 dk benziz durmayan kucakta bile hep ağlama modunda olan çoook zor diş çıkaran diş çıkarırken iştahı 0 olan zorla da olsa 2 kaşık yemeyen 2 yaş sendromunu dibine kadar yaşayan tuvalet eğitiminde 6 ay boyunca altına kaçıran diger kızım ise ilk 6 ay hep kolik ağladı o bitti derken aynı gün yani 6 aylıkken sürünmeye basladi 6.5 aylık emekleyen 9.5 aylık yürüyen kısacası aşırı hareketli yerinde durmayan hep tehlikeli şeyler yapan bir kızım var. Evde desen durmuyorlar disarda desen durmuyorlar.
Bugün avm ye gittik 4 yaşındaki kızım mağazaya her girdiğimizde ben bunu istiyorum ben bunu istiyorum diye tutturuyor 16 aylık kızım desen mağazada ne varsa çekip yere atıyor bi yandan onları tekrar al askıya as o da arabasında sıkılıyor durmuyor. Ne evde rahat veriyorlar ne dışarıda ve avm de bakıyorum elin çocukları ne sesleri çıkıyor ne biri bunu al bunu al diye anne babasını darlıyor
Ya benimki bambaşka canim dun aksam 50 kg ramlik seker çuvalın devirdi bu gün un çuvalı duz duvara tırmanıyor bildiğin kardeşini. Örümceğin biniyor mama sandalyesine yürüme arkadaşına çocukla asla oyuncak paylaşmıyor çocuğa oynasın diye boş plastik kap veriyorum onu bile alıyor çocuğun elinden diyorum kızım bak ağlıyor o da oynasın yok bu gunlerde iyice çıldırdı delirtti sinir kriz i geçirdim bu gün artık atagim tuttu bayılıyorum tıkandım kaldim
Hepimizin daha çok çıldırdığı günler var. 2 cocuk zor tek çocuk rahatlığı asla yok. Bi ona bi buna koş birde 2 çocuğun kavgalarını ayır ben 1 aydır hastayım 2 çocukla iyileşemiyorsun
İnan hasta bile olamıyorum olsam bile asla dinlenme yok çünkü uyandığımda direk karnımda zıplıyor yine şımarık sezeryanliyim dikislerimi ağrıtıyor
@Mrvgul yemin birebir kendimi okudum sanki 4 yaş ve 14 aylık iki kızım var birebir aynısını yaşıyom
Kusura bakmayın ama okurken şımarık bakılmış çocuk tavırları dedim. Ve yazının devamında her istediği oluyor demişsiniz. Kolaya kaçıp her istediğini yaparsanız böyle olur. Bu yaramaz değil şımarık. Madem her istediği oldugu halde söz dinlemiyor siz de ona göre tavır değiştireceksiniz zor olacak belki çok daha yorucu olacak ama en azından bi umut düzelir belki
Babası kıyamıyor ben fazla yapmıyorum o yok ağlamasın yap yok durmuyor ver istediğimi ver filan sinir oluyorum hep
Anne babaların en büyük hatası "KIYAMAMAK" çocuğun isteklerine hayır demek kıymak değildir. Onu hayata hazırlamaktır.
Neye hayır neye tamam diyeceğini bilmeli anne baba.
Bu aksam yemeğimizde babası önden yedirmişti oğlumuzu (2yaşında) kalk dedi ben oturacam yemek yicem tmm dedim kalktım diğer sandalyeyi çektim oturdum. Bir kaç dk sonra kalk o sandalyeye oturacam dedi. Hayır dedim yemek yiyorum beni rahatsız edemezsin. Açıklama da yapıyorum hayır dediğimde. Ağlaması yoruyor insanı tabi ama kararlı olmam lazım ki tutarlı olayım o çocuk başka bir şeye hayır dediğimde hayır olarak kalacağını bilmeli.
Bir yere gitcek oluyor babası saatlerce ağlıyor bende gideceğim diye babası gezmeye götür bunu diyor ben ugrasiyorum
Her istedigini yaptiginiz icin sınır tanimiyor cocuklar kural koyulmazsa zivanadan cikar.
Ben sinir koyuyorum da babası koyamiyor
Benzerini yasadim esinle tatli dille konus
Az önce dedim eşime hayir dediğim şeyi illa yaptırma diye
Bende de 5.5 ve 3.5 yaş var bugün 7 de kalktılar sabahtan beri ağlıyorlar
Resmen ağamla için uyanmışlar bugün
Benimki yaramazlık için dogmus
Hayır demeyi öğretmen lazım her istediğini yapma bak nasıl efendi olur
Yapmadığım da eşim bu sefer bana laf söylüyor benim sebebim olcaklar
Sınırsız çocuk çok tehlikeli geri dönemezsin öyle huy kalir
Kaldı zaten canim
Allah sağlıklı bir sakinlik versin bacım ben hep öyle dua ediyorum benim oğlumda 3 yakında feci yaramaz gün içinde kavga bağırş hiç eksik değil sabır taşıyor maalesef ama büyüyecekler sakinleşecekler inşallah
Bende çocuğun önünde defalarca kez oturup ağladığımı biliyorum yada beynimin resmen alev alev yandığını hissettiğim çok oldu yani ciddi anlamda kafam aşırı sıcak yanıyor hissi verdi ama gün sonunda maalesef vicdan azabı kalıyor
Ay yok canim benin artık vicdan ypcak halimde kalmadı insan anne çocuğundan nefret eder mi ediyorum artık inan her şeyi böyle gözüme batıyor evladım diyip sarılasım bile gelmiyor o derece psikolojimi bozdu bu mu benim dogurdugum çocuk diyip kotu oluyorum
Deme öyle bacım rabbim sabır versin inşallah ama bu söylediğin şeyleri tabiki bir psikoloğa anlatmak en iyisi olur depresyona girme önlemini al
Çok haklısın @Tansugoc
Anne olmadan bu yazdığını okudaydim nasıl bı insan bu der bı ton saydirirdim belki ama şimdi gerçekten çok haklısın bnm tahammül de yerlerde nefret duygusunu da yaşıyorum bazen. Bir çocuk daha büyütemem diyorum gerçekten deliririm tımarhanelik olurum diyorum. Akışına bıraktım her şeyi ama zor akıyor tabi.
Artık akışına bırakmak bir şey de kalmadı canim öyle yapsam temelli eziyetli bir çocuk olcak zaten
dişariya çikarin benmkide oyleydi 4 yasinda dün abisiyle oynmaya 2 cikti 6 da ewe girdi cocuk yorgunluktan yemegi zor yedi uyudu hemen
Hergun dışarıda canim babası işten geliyor eltimin çocukları ile oynatıp geliyor eve gelince aynı yine delirmemek elde değil
ben cok şımarırsa ya şehid esmasini yapiyom baya sakinliyor birde ya muksit var internetten araştır
Bu ayni ben
Bide benim ki erkek çocuğu
Napicam bilmiyorum aile evinde yaşıyorum bide
Herkeste bıktı
Bende bıktım
Ama çocuğa bağır çağır onunda psikolojisi daha çok bozulucak biraz sakin kalmaya çalışıyorum bende bakalım nasıl olucak umarım geçicidir ve bir an önce normale dönerler 😔
Bir zamandan sonra patlamamak elde olmuyor cnm
Malesef öyle çok iyi anlıyorum
Dediğim gibi umarım geçer.
Genelde ilgisiz çocuklar ilgi isteklerini bizim "yaramazlık" dediğimiz yollarla anlatıyorlar.
Yukarıda okuduklarım bana yaramaz değil ilgi isteyen bir çocuk var diyor. Her dediğini yaparak ilgilenmiş olmazsınız. Çocuğun kalbini doldurmak başka bir şey.
Canim. İşlerim bitince boyama yapıyoruz ne bileyim istediği bir yemeği beraber yaparız dışarı çıkmak ister çıkarırız ayda bir oyun parkına gider ama yok bacım benim ki tam bir simarik
Şımarıklık da aslında ebeveynlerin yaklaşımıyla gelişen bir şey. Bir çocuk şımarık doğmaz ama şımartılır. Dediniz ya her dediğini yapıyoruz diye, şımarıklığın temel sebebi bu mesela.
Ben de dört dörtlük bir anne değilim ama bir gün boyunca oğlumun duygularını doyuracak şekilde ilgilenmeye çalışıyorum. Güreş yapıyorum mesela bol bol, negatifini huysuzluğunu atsın diye. Temasa çok önem veriyorum. Elini bile tutsam temastır. Saçlarını severim, o istediği sürece sımsıkı sarılırım. Sabah uyanır uyanmaz 10-15 dakika bebek gibi kucağımda sarılırım. Uykusu açılınca pıtı pıtı iner o ayrı :) Sorularını asla atlamam. Ne sorarsa mutlaka cevap veririm. Dur oğlum işim var demem. Anlattığı her şeyi dinlerim. Bence bu çok kıymetli. Bazen sitem eder anne yine mi mutfaktasın hani oyun oynayacaktık der. Yanacak taşacak bir şey yoksa bırakır 10-15 dakika oyununa dahil olurum. İşten gelirim 1 saat ayırırım. Önce güreş yaparım ki tüm gün biriken duygularını bir atsın.
Bunları ben çalışan anne olarak yapıyorum ama sürekli evde olan ve bir bebeği daha olan anne için kolay değildir. Dediğim gibi dört dörtlük anne değilim ama çocuğun duygularına seslenmeye çalışıyorum. O da bana güveniyor. Eşim benden de sabırlı ve ilgilidir. Akşam 7'de gelir ama gelir gelmez oğlumuzla oynar, konuşur, tepişir. Günün sonunda oğlumuzun duygusal ihtiyaçları karşılanmış oluyor. Elbette her günümüz böyle değil krizli günlerimiz de bol. Ama ne eşim ne ben, bir kere bile yeter oğlum bıktık oğlum sus oğlum demedik. Evet çok yorucu, zor ama bu evladı dünyaya biz istedik de getirdik. Ondan gelen her şeye razı olmamız gerek... Bir gün oğlum büyüdüğü zaman annen nasıldı derlerse hiçbir şey hatırlamasa bile "Beni çok severdi, çok" diyebilsin.
Annesine babasına güvenen, güvenle bağlanan çocuk sakin olur. Uyumlu olur. Anne baba da bunu uyumla sağlarsa çocuk ilgi çekme ihtiyacı duymaz.
Canim zaten ilgileniyoruz babası işten gelince oynar parka götürür oyun oynayabileceği bir küçük alan var oraya götürür ne bileyim akşamları boyama yaparız cizim yaparız yok ama hep aynı 5 dk sonra sıkılıyor başlıyor koltuk tepesine çıkmaya babasının ustune çıkmaya ne bileyim kardeşini illa ya önünden oyuncağını alır yada günde 3 4 kez düşürür gözümü ayıramıyorum uzerlerinden
Gondere biliyorsan kreş yada ana okuluna yollaya bilirsin kendi yaş grubunun içine girince daha sakin oluyorlar bide sen hep kucukle ilgileniyorsan onuda kiskaniyordur , bnm de ocakta 5 yaşına giricek oglm kardeside 2,5 yaşında yeni yeni birlikte oynamaya başladılar arada kavga dövüş oluyor tabi
Canim köyde duruyoruz ana okulu kreş ilçede servis de vermiyorlar kendin götür getir yapacaksın gitmesi gereken yok 15 km eşim calisiyor sabah bıraksa dahi almaya gidecek olan yine yok
Servis olsaydı iyidi , okul ortamı biraz dizginlerdi
Gelecek yıl mecbur gidecek de işte ben benden gitcem o zamana
1,489,749 soru
24,348,362 cevap
346,368 kullanıcı
Lütfen şikayet nedeninizi seçin:
Yüklemek için tıklayın