Gurbette ailemden ayrıyım bulunduğum ilçe küçük bir yer ve iki çocuğumdan başka arkadaşım yok eşim gecede çalışıyor hep tek ve desteksiz olmak çok zor gerçekten bazen ağlamaklı oluyorum hep yalnız olmak zor 😣😖😫😭 ve biri 4 biri 3 ay iki çocuğum var anneliği ikinci kez yaşamak da tek olunca zorluyo ayrıca bir tane arkasım da yok burda hep yaşlı insanlar bulunduğum ilçe kuran kursuna gittim ama yine yaşlı teyzeler vardı tek olup aynı hayatı yasayıp yalnız olmak çok zor..
Eminim buraya yazdıklarından daha zor bir hayatın vardır. Bunalmışsındır. Fakat hayat da bize bazen gerçekleri önden önden söylüyor.
Bu yalnızlık dün girmedi hayatına. Sen bu ilçeye dün taşınmadın. Eşin gece gündüz çalışmaya dün başlamadı. Sen bu filmin sonunu az çok biliyordun. Bunu bile bile de aile planlaması yaptın, ,kinci bir çocuğu daha dünyaya getirdin. Ben cesaret edemiyorum mesela. Ailem benden uzakta, çalışıyorum, büyükşehirdeyim ve zamana yetişemiyorum. Bu gerçekler kabak gibi önümdeyken zorlanacağımı göre göre aile planlaması yapmıyorum. Sen yapmışsın, göze alabilecek kadar cesursun demek ki.
Bu durumda yapacağın şey sızlamak üzülmek değil, kendine gelip silkelenip ben zaten bunların olacağını biliyordum, bile bile bu yola girdim, yürümek zorundayım demek. Bunu demelisin. Gerçekleri göre göre bu yola giren biri zorlukların üstesinden gelmeyi de bilmeli.
Olan olmuş artık bunları planlamamış olması olanları hak ettiğini göstermez
Hak etti demedim, demem de. Ama şartlar dün de aynıydı bugün de. Demek ki göze almış, şu an yapacağı şey de sitem etmek yerine adapte olmak. Madem koşulları değiştiremedin adapte olmak en iyisi. Yalnız olsun olmasın hepsi geçici ve bunların olacağını biliyordu. Buradan cesaret almalı. Yalnızım diye kendini bırakmak yerine.
Teşekkür ederim cevabınız için ne demek istediğini anladım cesaretlendirmek istiyorsun ama zor olan çocuklarım değil aslında tam tersi hayatımı yaşanabilir kıldılar şükürler olsun ben bir arkadaş komşu isterdim sâdece bir kısı ama o da yok malesef bunu yazmak paylaşmak istedim ayrıca ev işlerine destek olan biri olsa eşler herşey daha kolay olur evet bile isteye tekrar anne oldum iyiki olmuşum şikayet ettiğim bebek yada çocuğum değil yalnızlık ailenin uzakta olması
Bence yalnız çocuk büyütmek cok daha kolay.
Bende kızımı destekdiz yalnız büyütüyorum ve halimden memnunum. Bazen cok bunaliyorum doğru.
Ama onun terbiyesini sadece ben ve babasi veriyoruz bizim terbiyemizle büyüyor.
Ben Rusyadayim evlendik geldik hamileligimi yalniz gecirdim doguma yapayalniz gittim bunlar cok zordu evet.
Bebegimide sıfır destekle büyüttüm. Bazen diyordum neden Allahım yalniz büyütüyorum neden gurbet. 9 aylıkken gittim ülkeye. O kadar yalnız büyütmeye alışmışım ki. Cevredeki insanlarin elestirilerini kaldiramiyordum. Basina bere tak, bere takimca sıcak çıkart, şekerli su ver, oyle yapma böyle yap .
Allahım dedim ne kadar güzel bir şeymiş kendi başına bebek büyütmek
Cevre seni surekli yonlendirme peşinde ben bu zamana kadar yalnız büyütmüşüm kimi elestiriyorsunuz. 9 ay boyunca hastalanmayan bebegim bilmem kac kere hastalandı. Kendi halime aciyordum.
4 ay kaldik geldik resmen kendime geldim burda. Yalnız bebek buyutmekten asla şikayet etmiycem diyede kendime söz verdim sjsjs
Aslında yanlıs anlatmısım ben bitmeyen ev işi ve bir arkadasım dahi olmaysından bahsettim hepsi memlekette kuran kursuna flan gittim hep yaşlı kesimi bayan ama yaşlı insanlar insan bir kahve içecek bir komşu arkadaş olsun isterdi yani
Aynı durumdayım.küçük 10 aylık oldu daha rahatım.kafaya takmıyorum ev işlerini ve bu zamanlar geçecek diye teselli ediyorum kendimi.arkadaşıö hiç yok çünkü yeni taşındım bu şehre.istemiyorum da çünkü vakit kalmıyor.iki çocukla kendime vakit kalmıyor.kitap okuyarak yalnızlıktan kurtuluyorum.kendine çözümler bulmaya çalış yoksa kafayı yiyor insan.
Evetttt evt cook şükür beni anlayan bir anne gerçekten yaşayan bilir monoton blr hayat ve biz
1,487,995 soru
24,323,593 cevap
345,401 kullanıcı
Lütfen şikayet nedeninizi seçin:
Yüklemek için tıklayın