Desteksiz Annelik: Yalnızlıkla Mücadele Eden Anne Olmak Zor mu?

Question

Gurbette ailemden ayrıyım bulunduğum ilçe küçük bir yer ve iki çocuğumdan başka arkadaşım yok eşim gecede çalışıyor hep tek ve desteksiz olmak çok zor gerçekten bazen ağlamaklı oluyorum hep yalnız olmak zor 😣😖😫😭 ve biri 4 biri 3 ay iki çocuğum var anneliği ikinci kez yaşamak da tek olunca zorluyo ayrıca bir tane arkasım da yok burda hep yaşlı insanlar bulunduğum ilçe kuran kursuna gittim ama yine yaşlı teyzeler vardı tek olup aynı hayatı yasayıp yalnız olmak çok zor.. 

Answer 1

Eminim buraya yazdıklarından daha zor bir hayatın vardır. Bunalmışsındır. Fakat hayat da bize bazen gerçekleri önden önden söylüyor. 

Bu yalnızlık dün girmedi hayatına. Sen bu ilçeye dün taşınmadın. Eşin gece gündüz çalışmaya dün başlamadı. Sen bu filmin sonunu az çok biliyordun. Bunu bile bile de aile planlaması yaptın, ,kinci bir çocuğu daha dünyaya getirdin. Ben cesaret edemiyorum mesela. Ailem benden uzakta, çalışıyorum, büyükşehirdeyim ve zamana yetişemiyorum. Bu gerçekler kabak gibi önümdeyken zorlanacağımı göre göre aile planlaması yapmıyorum. Sen yapmışsın, göze alabilecek kadar cesursun demek ki. 

Bu durumda yapacağın şey sızlamak üzülmek değil, kendine gelip silkelenip ben zaten bunların olacağını biliyordum, bile bile bu yola girdim, yürümek zorundayım demek. Bunu demelisin. Gerçekleri göre göre bu yola giren biri zorlukların üstesinden gelmeyi de bilmeli. 

Comments

Olan olmuş artık bunları planlamamış olması olanları hak ettiğini göstermez 

---

Hak etti demedim, demem de. Ama şartlar dün de aynıydı bugün de. Demek ki göze almış, şu an yapacağı şey de sitem etmek yerine adapte olmak. Madem koşulları değiştiremedin adapte olmak en iyisi. Yalnız olsun olmasın hepsi geçici ve bunların olacağını biliyordu. Buradan cesaret almalı. Yalnızım diye kendini bırakmak yerine.

Answer 2

Bence yalnız çocuk büyütmek cok daha kolay. 

Bende kızımı destekdiz yalnız büyütüyorum ve halimden memnunum. Bazen cok bunaliyorum doğru. 

Ama onun terbiyesini sadece ben ve babasi veriyoruz bizim terbiyemizle büyüyor. 

Ben Rusyadayim evlendik geldik hamileligimi yalniz gecirdim doguma yapayalniz gittim bunlar cok zordu evet.

Bebegimide sıfır destekle büyüttüm. Bazen diyordum neden Allahım yalniz büyütüyorum neden gurbet. 9 aylıkken gittim ülkeye. O kadar yalnız büyütmeye alışmışım ki. Cevredeki insanlarin elestirilerini kaldiramiyordum. Basina bere tak, bere takimca sıcak çıkart, şekerli su ver, oyle yapma böyle yap . 

Allahım dedim ne kadar güzel bir şeymiş kendi başına bebek büyütmek

Cevre seni surekli yonlendirme peşinde ben bu zamana kadar yalnız büyütmüşüm kimi elestiriyorsunuz. 9 ay boyunca hastalanmayan bebegim bilmem kac kere hastalandı. Kendi halime aciyordum. 

4 ay kaldik geldik resmen kendime geldim burda. Yalnız bebek buyutmekten asla şikayet etmiycem diyede kendime söz verdim sjsjs

Answer 3

Aynı durumdayım.küçük 10 aylık oldu daha rahatım.kafaya takmıyorum ev işlerini ve bu zamanlar geçecek diye teselli ediyorum kendimi.arkadaşıö hiç yok çünkü yeni taşındım bu şehre.istemiyorum da çünkü vakit kalmıyor.iki çocukla kendime vakit kalmıyor.kitap okuyarak yalnızlıktan kurtuluyorum.kendine çözümler bulmaya çalış yoksa kafayı yiyor insan.