32 haftalık doğum yaptım geçen sene bayramdan sonra ki gün kanamam oldu açılmam başlamış suyum da geliyomus azar azar ilk hamileliğim tecrübesizlik anlamadım akıntı sanıp temizlenip bişey yok saniyodum 3 gün yattım ciğer iğnesi antibiyotik iğneleri oldum akşamına sancılarım çıktı ama bende tık yok meğer bebeğim cekiyomus sancıyı acil sezeryana aldilar beni neyse doğum oldu bebeğim kuvezde 39 santim boyu 1540 kilosuydu ilk 2 saat nefesinde sıkıntı yaşadığı için makineye bağlamışlardı 3 hafta kuvezde 1 hafta da anne bebek uyum odasında kaldik birlikte oğlumla eve geldik bir sürü söz laf yedim ailem eşimin ailesi hep yanımda oldular ama kolu komşu uzaktan akrabalar susmadı utanmıyor musun 80 kiloluk karı 2 kilo cocuk doğurmaya diyen oldu ve bu kisi benim halamdi prematüre bebekler erken hareket ederdi doktoru demişti daha hastahaneden cikmadan kafasını tasiyordu oglum evde 2 ay 3 gün geçirdik birgün Sabah uyandığımda kendisini çevirmiş yüz üstü yatiyodu bi an kalbim durucak gibi oldu nefes almiyor mu acaba dedim elimi koydum üzerine hic hareket yok koltuk altlarından bi çevirdim gözleri dudakları ve sağ tarafından gözünden dudağına kadar bi morluk vardi o anki çığlığım eşimin yataktan sıçraması yüreğim yandi sanki canlı canlı vücudumu parçalara ayırdılar 2 gün önce gittim yanina bu bayram babasıyla namaza gidicekti haziran 10 da 1 yaşına giricekti simdi simdi tekrardan anne olmaya korkuyorum siz bebeklerinizi benim yerime öpün bayramınız mübarek olsun zamanınız varken sevdiklerinizi öpün koklayın kusura bakmayın uzun oldu hakkınızı helal edin